Gedichten

XIV. Een jongeling verhaest den gang van het uerwerk.

Te vroech getrout, is haest berout.

Wel jongen mallen sot, wat meynt ghy dat de ueren

Niet ras genoech en gaen, en veel te lange dueren?
Drayt vry en keert het rat; is 't u niet snel genoech;
Maer 't is verloren moeyt, het blijft al even vroech.
Daer is 'er die terstont naer jonge vrijsters lopen,
Met dat zy uyt het ey maer eerst en sijn gekropen:
Waer toe soo seer gehaest? beyt, vryer, 't is noch tijt:
Weet ghy wel eenen man, die heeft te laet gevrijt?