Gedichten

X. Slapende kranen; eene houdt de wacht.

Den geest die waeckt, blijft ongeraeckt.

Men siet de kranen noyt met slapen haer vermaken,

Of eene van den hoop moet op den vyand waken;
Die hout altijt de wacht en staet op eenen poot,
Om d'ander altemael te wecken in den noot.
Och! of de menschen oock die, in haer blinde lusten,
Niet denckend' op 't gewelt van haren vyant rusten,
Geduerich metten geest sich hielden op de wacht!
Men souder niet soo veel sien tot verderf gebracht.