Naar Am-ster-dam

[p. 9]

[III]

het is ok-to-ber, de eerste dag van het school-jaar.

wie zien we daar, is dat niet jer-rel?

ja hoor, dat is jer-rel!

hij zit op een fiets, een pracht van een fiets.

hij zwaait, dag ou-ma, dag ou-ma, ik ga naar school.

jer-rel fietst naar het veer, dan gaat hij met het veer naar de an-de-re kant, en dan door naar zijn ou-de school en zijn ei-gen juf.

als jer-rel uit school komt fietst hij af en toe nog een stuk-je om langs zijn ou-de huis.

het huis staat zo al-leen.

het lijkt zo an-ders nu, zo leeg.

de jas-mijn hangt voor het raam van de keu-ken.

op het erf groeit gras.

[p. 10]

tel-kens krijgt jer-rel een gek ge-voel in zijn keel net als op zan-de-rij en gaat hij vlug weer weg.

el-ke week komt er een brief van zijn moe-der uit am-ster-dam.

het weer is guur schrijft moe-der, ze draagt el-ke dag een bloes en nog een vest en nog een jas.

dan nog een das om en een muts op.

moe-der stuurt soms een doos voor ou-ma en jer-rel, er zit zeep in de doos en blom, ro-zij-nen, sui-ker en a-man-de-len, dat is voor ou-ma.

voor jer-rel zit-ten er schrif-ten in de doos en pen-nen, een lan-ge broek en een trui en ook nog heel wat lek-kers.

het werk is zwaar schrijft moe-der, er zijn veel ou-de men-sen in het huis.

ze zijn vaak ziek,

[p. 11]

soms lij-ken het net klei-ne kin-de-ren.

ze kun-nen niks meer zelf doen.

ik moet ze met al-les hel-pen.

ge-loof het of niet, gaat de brief ver-der, maar er woont hier een ou-pa van bij-na tach-tig.

hij heeft tien kin-de-ren en wel der-tig klein-kin-de-ren.

maar in al die maan-den dat ik nu hier werk, is er nog geen dag ge-weest dat één van zijn kin-de-ren naar ou-pa kwam kij-ken.

al-leen met zijn ver-jaar-dag toen kwam er een zoon.

hij kwam om tien uur, met een paar sok-ken, en om elf uur moest hij vlug weer weg.