De dichtwerken

De Vlaamsche A- en U-strijd in België.
Beurtzang.

Ae-ue

Wij willen haer niet hebben,

Die dubble u en a.

Het vaen der liberalen,

[p. 284]

 

Wij loopen 't nog niet na.

 

Ze schoppen met waenwijsheid

 

Onze' ouden muer omver.

 

Wij willen de e behouden,

 

Onze e van eeuwen her.

Aa-uu.

Wij willen haar niet dulden,

Die oude malle sleur,

Ze zitten maar te suffen,

Bij lang vermolmde keur.

Heeft dan 't gemengde huwlijk

Niet lang genoeg bestaan?

Bij 't a en u verlengen,

Zij a en u compaan.

Ae-ue.

Ze zullen ons niet krijgen

Met al dat wuft geklap;

Wij schrappen niet zoo spoedig

't Verkregen burgerschap.

Wij achten ze zoo fraei niet

Die koppels twee aan twee,

't Staet in ons oog veel losser

Naest de a en u een e.

Aa-uu.

Wij laten haar niet varen,

De dubble vokaal;

Val om de laatste heining

Voor de eenheid van de taal.

In 't strijdperk der congressen

Slaan ze o, zoo'n mal figuur,

Die oude tegenstanders

Van de a en u doubluur.

Ae-ue.

Ze leutren maer van eenheid

In 't vlaemsche taelkompas;

't Klinkt schoon, doch laes, wij duchten

Een addertje onder 't gras.

[p. 285]

 

We ontwaren door de reten

 

Reeds 't koele Noorderlicht,

 

Onze e symbool voorkome

 

Verblinking van 't gezicht.

Aa-uu.

Ze zullen 't werk niet smoren

Van de algemeene taal:

Het licht wordt niet weerhouden,

Door 't dissonnant vokaal.

Waar de e heur recht komt eischen,

Zij blijve op haar terrein;

Maar de a-taak wekt ons loflied

En de u-kuur ons refrein.

Slotzang van een gemoedelijken hollander.

Och, mannen, staakt uw twisten,

Wat wint ge met dien strijd?

Laat al die zifterijen

Maar over aan den tijd.

Ziet ons - wij dubbelslikkers,

Wij slikken zelfs ook de e,

Maar 't liefst op 5 December⁽¹⁾

Des avonds na de thee.

1862.

(1) De avond vóór St. Nicolaas, wanneer de lekkerbekken zich vergasten op letters van banket.