De dichtwerken

Mode.

Een fee, die opwelt uit den vloed

Van wulpsche zotternijen,

Een dwinglandes, die aan heur voet

De wereld neer doet vlijen.

Een zonderling vernuftig dier,

Dat nooit zich zelven rust geeft,

Vorstin en tevens kamenier,

Die in caprices lust heeft.

[p. 273]

 

Een plaaggeest en een vleieres,

 

Met rozen op de wangen;

 

Een dartel ding - een oude bes,

 

Al naar de bordjes hangen.

 

Een pijnigster van lijf en leên,

 

Een bron van vele kwalen,

 

Een engel vol lieftalligheên,

 

Een zon met tal van stralen.

 

Een wicht, dat met den Franschen slag

 

Van 't oude nieuw kan maken;

 

Een geldwolvin, die 't wee en ach

 

Door duizenden doet slaken.

 

Een rapsodie van grol en gril,

 

Die smaak en wansmaak duldde,

 

Die slaven ketent aan heur wil

 

En nijvre handen vulde.

 

Een kind, dat slechts op 't morgen denkt

 

En 't gisteren belachte;

 

Een gast, die moeder zorgen schenkt

 

En vaders zucht verachtte.

 

Maar - 't helpt wat of een oude pruik

 

Zich zet om 't ding te veetren,

 

Want och, ook ik loop in de fuik, -

 

Kan ik den boêl verbeetren?!

 

1853.