De dichtwerken

De Vos en de Bok.

Een oud acteur, zeer rijk in avonturen,
Maar niet bedeeld van 't blinkend aardsche slijk,
Ontmoette op reis een koopman, ook vol vreemde kuren,
Ook schraal als hij, maar in vernuft wat minder rijk.
Eén trek riep voor elkaar de sympathie in 't leven:
Ze voelden vaak de tong aan 't droog verhemelt kleven;
En voor hetgeen zij eischen mocht,
Werd soms met veel beleid naar middelen gezocht.
Op zeekren dag had onze acteur een machtige exitatie
Om eens splendied te gast te gaan.
Hij sprak zijn eigen beurs en die zijns buurmans aan,
Maar 't antwoord was vol dissonnanten en disgratie.
Geen nood, een harde tooneelist
Haalt dikwijls zijn fatsoen uit de oude kleerenkist.

[p. 271]

 

‘Trek aan,’ sprak hij den vriend toe, ‘gij deez' ridderkleeren,

 

Mij voegt een needriger gewaad,

 

'k Zal als uw secretaris figureeren;

 

Slechts opgepast, dat gij u niet verpraat.’

 

Dus uitgedost was 't gasthof dra gevonden:

 

De waard boog diep voor 't valsch galon,

 

De secretaris speelde dapper: ‘Heer Baron,’

 

Waardin en meid en knecht - 't was al vol reverentie,

 

Een ieder zwol de borst, vooral Zijn Excellentie.

 

Men spreidde den sinjeurs een overheerlijk bed,

 

Het heele huis vloog op hun wenken,

 

Een keurig maal werd daaglijks opgezet,

 

En men vergat niet hun het fijnste merk te schenken.

 

Het was een leven vol van pracht en heerlijkheid,

 

De hospes proefde meê, zijn dochter werd gevleid,

 

Het goed geloof was gul in 't borgen.

 

Maar toch, der klucht moest perk gezet,

 

En hoe zich uit den drang gered?

 

De secretaris nam op zich er voor te zorgen.

 

Daar sloeg hij zijn patroon een wandelritje voor:

 

Hij zou ter naaster stad een voertuig gaan bestellen.

 

Zijne Excellentie zat zijn knoopen eens te tellen

 

En leende zijn scribent daarop een gunstig oor.

 

Deez' toog op weg! om spoedig weer te keeren?

 

Pardon, twee schurken zijn elkander zelden trouw:

 

De acteur ging aan den haal - de vrind mocht practiseeren

 

Hoe hij zich verder redden zou.

 

De man bleef voor 't gelag en moest het duur bekoopen,

 

En hield tot souvenir een ouden staatsierok.

 

En vraagt men hier moraal? Sla la fontaine eens open:

 

De acteur was hier de Vos, de koopman was de Bok.

 

1860.