De dichtwerken

[p. 136]

Wat een Oude Jongeheer al worden kan.

Een vrijheidsschreeuwer op den pof;

Een slaaf van kleine rampen;

Een zanikkous, een oude slof;

Een poel vol dikke dampen;

Een zeef voor honderd kleinigheên

Met al te groote gaten;

Een criticus van top tot teen

In denken, doen en laten;

Een zwerver, die geen gids vertrouwt

Op onbekookte reisjes;

Een zwaluw, die geen nestje bouwt;

Een voetveeg voor de meisjes;

Een zoete vleier op de kles;

Een inkijk voor de buren;

Een nieuwbak soort diogenes;

Een bok met duizend kuren;

Een vraagbaak voor de gansche stad

Naar alle soort van nieuwtjes;

Een koekeloer langs 's Heeren pad

Bij dag en avondkrieuwtjes;

Minst tien jaar jonger dan hij is,

En in de puntjes netjes;

Een damesweger op de gis;

Een volger van de pretjes;

Een spring-in op een vriendenmaal;

Een man voor albumblaadjes;

Een lappendeken in 't verhaal

Van honderd flauwe praatjes.

Een tobber met zijn hospita,

Een wezel voor haar boekje;

Een adspirant voor podagra;

Een snoeper om een hoekje;

Een minnaar van eens anders flesch;

Een kluw om nooit te mindren;

Een afgod van de waschvoogdes;

Een sinterklaas voor kindren;

Een steunpilaar van 't koffiehuis;

In 't omberspel een koning;

Een troubadour in 't boerenbuis;

Een horzel zonder honing;

Een hart tot kwezelen bestemd;

Een ziel om van te smousen;

[p. 137]

 

Heel keurig op zijn overhemd,

 

Maar arm aan heele kousen;

 

Een zwaarhoofd met een naturel;

 

Een goudsbloem in verlepping;

 

Voor 't huwelijk een waterbel;

 

Een onding in de schepping;

 

Een Juif errant, een philosoof,

 

Die 't spleen voert in zijn wapen,

 

Die goud en zilver van zich schoof,

 

Maar eindlijk slijk kan rapen;

 

Een borstje, dat eens opgeld dee

 

En nu refuus zou lijden;

 

In één woord: hij is de Isabee -

 

Het straatwoord onzer tijden; -

 

Die, als hij nog een spaarpot heeft,

 

En hein hem weg doet hobblen,

 

Zijn neefjes de voldoening geeft,

 

Om naar zijn pruik te dobblen.

 

1849.