D'eersuchtige wraak & Thiëstes en Anticlia [Alleen D'eersuchtige wraak]

(1988)–Pieter van Zeerijp– rechtenstatus


'tweede Deel,
eerste uijtkomst. Camilla, Lionide. Cam dien dach waar al mijn wensch, kon ik de twijfel bannen, die sich in mijn gemoet soo strikt heeft in gespannen, dan, laas! om Celia geloov'ik dat hij treurt. Mendosa Don Jan. Men mijn heer, daar komtse aan, nu wakker 'tis u beurt, versuijm geen tijt, uw last sal u in all's verschoonen. Don Jan helaas! wat sal ik doen?
[pagina 25]
Men wilt u stoutmoedich toonen. Cam Don Jan. Don J mevrou. Cam waar heen? Don J mijn last drijft mij tot uw, om saaken. Cam 290[regelnummer] hier ben ik, wat's u begeeren? nu. Don J heel noodigh, van belang. Cam spreek, doch jk sal voort varen. Don J mevrou ik ben uw slaaf. Cam Don Jan, ik wilde gaaren eens weeten of ge mint. Don J ik leev' soo sor[e+]<g>loos niet, mevrou, en sonder Min. Ga naar margenoot+ Cam 'tgeluk die vrouw Aan bied haar milde Jonst. Don J 'tgeluk, was noijt met mij eenaardich. Cam ik speur haar groot geluk door dien se uw ↑<wel>↑ is Waardich. Don J ik ↑<speur>↑ Mijn onluk, [- door dien] ↑<mits>↑ ik haar onwaardich ben. \| Cam is't Celia? Don J O neen! Cam weet gij of ik haar ken? Don J gij kent [± ...] haar. Cam is sij schoon? Don J 'sis uw gelijk. Cam uw's oordeels; bemint se uw dan? Don J 'k en weet. Cam 300[regelnummer] gij tracht na weijnich voordeels, waarom ontdektge'tniet? Don J de vrees hout mij te rug, een ander was voor mij, en stopte gang en brug, ik heb mijn oog geweijt in 't swinksel van haar oogen, maar, 'k heb mijn selfs gebrant, en swijgende bedroogen. Cam wert die van haar bemint? Don J helaas! Cam gij geeft geen blijk. Don J 'k vrees Ja, Cam vergeetse dan.
[pagina 26]
Don J Ach! dat's onmoogelijk. Cam of [-± ......] ↑<is zij>↑ al gehuwt, doet mij toch eenich teeken? Don J haar troudach schiet vast aan. Men bloet, kenje nou niet spreeken. Cam gij twijfelt of se uw Mint, en g'hebt 't haar noijt gevraagt, 310[regelnummer] is sij van sulk een stam, dat uw de vrees dus Jaagt? Don J 's is mij in staat gelijk. Cam [-waar voor heeft gij] ↑<wat staat u dan>↑ te vreesen, Don J haar straf. Cam misschien een straff waar door ↑<gij>↑ waart geneesen. maar sie ik haar somwijl. Don J mevrou, Ja, elken dach. Cam seg mij dan wie sij is, of waar ik haar laast sach, of heb gesien. Don J ik sal mij op uw gunst betrouwen. Ach! in uw spiegel selfs roemwaartst' [-± ........] ↑<van alle>↑ vrouwen. \| Cam ik? Ga naar margenoot+ Don J Ja Mevrouw. Cam O goon! ben ik het dan geweest. Don J ik heb mijn doot veel Min, als uwen haat gevreest. Lion u kleur krijgt bloos op bloos. Cam mijn boesem schijnt te sluijten 320[regelnummer] van blijschap, Lionide' ik kan mijn Nok nauw uijtten. Don J Ach wat heb ik gedaan? haar gramschap is gewekt. Cam mijn bloet van 'teene litt door d'and're leeden trekt: doch, eer ik verder spreek, sal ik mijn toornich veijnsen. Don J ik tobbel in een Zee van [-± ...........] ↑<veelderleij>↑ gepeijnsen. Men schep moet mijn heer, 't kan sijn dat dit u welvaart sij. Don J mendosa, 'tnootlot kant, en set sich teegen mij. Lion mevrouw u broeder komt. Cam dit wil wat vreemts bedieden, hij schijnt verheugt van breijn. hertoch Leonardo. 'teodoor. Lijfwachten. her ga heen, en wilt gebieden. dat de Carossen, voorts van stonden aan gereet 330[regelnummer] en vaardich moeten sijn, den Graav' Antonio meed', tot heerelijk onthaal, dat hij mij komt versellen. teo mijn heer ik volg mijn pligt en sal het voorts bestellen. binnen
[pagina 27]
her mijn suster, welgemoet. Cam mijn heer, hoe dus verheugd; en haastich? her suster, ik verkondich blije vreugd; en wensch u ook geluk. Cam waar mee? boet mijn verlangen. her siet [-hier] ↑<daar>↑ , ik heb een brief soo dadelijk ontfangen. Cam [-± ........] ↑<van waar?>↑ en wat's den sin? O God! hoe klopt mijn hert \| van vrees. her Arnestes den Marquis, u bruijgom, wert hier [-alle uur] ↑<soo terstont>↑ verwacht, hij is ontrent twee mijlen \| 340[regelnummer] van dese stat, men sal van stonden aan sich ijlen, om hem, soo 't billijk is triomphelijk 'tontfaan. dit is de vreugd' en 't luk, 't geen ik kom dienen Aan. hoe suster, wat wil dit? staat dochter, wilt haar helpen. Don J M/mijn heer, dit is van vreugd' die 'therte komt bestelpen. Cam eij mij! her hoe is't mevrou? Cam verschoon mij doch mijn heer, dit onverwacht geluk [-mij schielijk storte] ↑<sloeg mij dus schielijk>↑ neer. \| Ga naar margenoot+ her het is [-mij lief......sijt........................]↑<mijn weeder lief, nu gij sijt>↑ bij uw selven. \| Cam ik wensch [-± ..] dat [-± .......] ↑<d'aarde>↑ mij in [-± ..] ↑<har/ere>↑ schoot [.+]<w>ou delven. \| teodoor uijt. den graave Antonio, [a+]<o>p 't vorstelijk bevel, hout sich gereet. her 350[regelnummer] [-nu dan] ↑<ik ga [-.]>↑ mijn suster [-lief,] ↑<nu>↑ vaar wel. Cam den heemel hoed' u heer. her Don Jan Don J heer. her ondertusschen voldoet uw pligt, om mijn verlangen wat te blusschen. binnen. Lion mevrou, ik bid, grijp moet. Cam rampsaa[-± ....*]↑<lige>↑ als ik ben, 't schijnt ik met duijsent doon nu niet volstaan en ken; Ach ongelukkige! waar toe ben ik geschapen?
[pagina 28]
Men hoe is het, waakje heer? me dunkt je schijnt te slapen. Don J ik waak, ik slaap, ik swijg, 'k verdraag', ik treur, ik voel, 'k vergeet, ik raas, ik vlie, ik volg, ik brand, 'k verkoel, ik min, ik leev, ik sterve, [maar] ↑<[-± ..]>↑ daar is in de kolken 360[regelnummer] van stix, noch Acheron, bij d'onderaardsche volken, geen gruwelijker pijn, als die mijn boesem snerpt: bestormers van de throon des dondergods, kom werpt uw rotsen op mij neer; Ach! was ik sonder oogen, of sonder eedeldom, of minder van vermoogen gebooren, 'k wensten sulx, het eerste, om niet aanschout te hebben, haar gesigt, het ander, om soo stout mij noijt te sien getoont om sulk een vrouw te Minnen; ik [-heb..........] ↑<ben verdwaast>↑ geweest dat ik het dorst beginnen: \| de vrucht die 'k hier van erv' is eijndeloose klacht: Cam 370[regelnummer] wat sal ik doen? ik Min, en heb Meedoogen, sacht, ik ben mijn selve niet; helaas! jk wil vertrekken en kan niet; Ach! hoe dan? sal ik mijn Min ontdekken? hoe soet Aanschouwt hij mij; eij mij! de lonkjes gaan in mijn verliefde Ziel; wat wil ik Wederstaan. Wech onverstandige eer, wech gij bevreesde vreese, ondankbare stilte, wech, te hoog sijt gij verreesen. neen lippen sluijt uw weer; hoe ben ik soo verdwaalt? gij [-± ....] ↑<kunt>↑ noch moogt hem niet, waar [.+]<t>oe dient dan verhaalt \| de swakheijt uw's gemoets. 't is beter te verklaren, 380[regelnummer] [-.....dat het mijn Ziel sal g......lijkx] ↑<(hoe wel 't mijn Ziele sal) op 't al'erhoogst>↑ beswaren) \| hoe leet dat het mij is, [-uijt] verstaan te hebben, sijn versot'<te> en dwase Min. Don Jan, komt hier bij mijn. Don J mevrouw, soo 't uw gelieft. Cam gij sijt noch wel indachtich Ga naar margenoot+hoe groot uw hoogmoet was, 't geen mij maakt twijffelachtich. Don J 't is waar, ik weet nochtans dat gij ↑<selfs de>↑ oirsaak sijt, Want mijn ellendicheijt u 't elkens dat verwijt. Cam 't en kan niet sijn, of segt mij, wat ligtvaardicheeden hebtg' in mijn kuijsche borst bespeurt, geef mij eens reeden? wat voor gelegentheijt heb ik uw oijt [-g] betoont 390[regelnummer] met d'oogen, waar door gij soo 't schijnt, u noch verschoont? wat gunst van mij ontfaan? wat woorden, hoop, of teijken
[pagina 29]
gaf ik u oijt? om soo stoutmoedich te bereijken de tijtel van mijn eer, ontsach en Achtbaarheijt? waar door ↑<gij>↑ mijnen haat op uw, een wech bereijt: dan u verdwaalde Zin meugt gij [-de] ↑<vrij>↑ d'oirsaak heeten. maar mij niet; 'k wil ook voorts uijt uw de waarom weeten. Don indien, O schoone Zon! uwe oogen, mij 't verstant, Ziel, Zinnen, vrijheijt, vreugd' en slaap benemen, kan't wel sijn goddin? of gij en sij, sijn beijde schuldich? 400[regelnummer] ik hebse laas! gesien, doch draag dit [-kruijs] ↑<pak>↑ geduldich: [-.maar, had een wreede leuw , mij, als een bloode haas verslingert en verscheurt: of, was mijn bloet, het aas eens tigerdiers geweest, en had alsins [-de] ↑<soo>↑ d'aarde met druppelen bedekt, geen luk van groot'er waarde had ik voorheén gewenst. Ach! jk beken, het is.] mijn ongeluk geweest, en mijn bederffeniss', 'k beklaag mij over hun', maar uw niet; laat mij doolen dat bid' ik ↑<in>↑ mijn liefd, door bergen bosschen, hoolen, nu ik verdragen moet uw beijder houwelijk: 410[regelnummer] en denktge, dat uw<e> eer gedompelt leijt in slijk om dat ik u bemin, kom, wilt uw eer herstellen, daar is mijn swaart, eij! laat uw wraak, mijn Ziel versellen; doorstoot dees' bange borst, terwijl ik voor u kniel. Cam wat boesem kan 'er sijn soo ijlich, of wat Ziel van staal, wat vrouw soo hert als herde diamanten, die hem aanhoorende, daar tegens soude kanten, of niet medoogentlijk omhelsen sijne smert, die toch Aan wedersijds Alleens geleden wert. Don Jan. Don Mevrou. Cam helaas! de schaamte doet mijn kaaken 420[regelnummer] als purper bloosen, Ach! hoe kan ik het versaaken. ik dank u voor de liefd die gij te mijwaarts draagt, dan doch ik swijg, daar mij het spreeken meest behaagt. Ga naar margenoot+ Don ik ben daar mee' vernoegt, al waart dat gij uw oogen noijt weeder op mijn sloegt, ik sal die straf gedoogen. Cam dat ik u raden mocht, ik ried' u voor het lest; tot lichting van uw pijn, is't dese liefde best, dat gij mij niet bemint, maar stelt al uw gedachten op een' [-± ...............................] ↑<wiens wedermin gij weder, moogt >↑ verwachten, \|
[pagina 30]
aanschoutse met een lust, en met genegentheijt 430[regelnummer] gij vint een regten Arts; soekt uw gelegentheijt doch elders, gij sult mij al Minnende vergeeten. [-helaas' ik soek mijn dood ./,] Don dien raat is al vergeefs. Men wij dienen ook te weeten in welk een staat, ons liefd mach tusschen beijde staan. Lion mint mij, ik min u weer. Men of anders? Lion soo loop aan de galg, dat's kort en goet. Men dat dunktme geen goe raet=is: de galg, dat's kort en goet, 'k seg dat het kort en quaat=is: Cam ga seg ik u noch eens, herstelt uw sin'lijkheén op Anderen in 't hof, en laat mij toch met vreén. helaas! ik soek mijn doot. Don is't moogelijk Mevrouwe? 440[regelnummer] dat gij mijn Ziel in pijn geduurichlijk sult houwen? eij! guntme dat ik sterv', jk heb het u verklaart, al schiep den heemel soo veel beelden op der aard', gelijk er peerlen sijn in diepe water kuijlen, ik sal mijn oogen voor al d'anderen verschuijlen. Cam O Goon! ik galm van vreugd, Ach<!> mocht ik u mijn troost omhelsen, voor de quel, die daar mijn sieltje loost. behoudens uwe drift [wilt] ↑<[-± ..] doch>↑ [-± .................] ↑<een weijnich>↑ hellen, \| [-of dat ik] ↑<of ik u>↑ Celia mijn Nicht [-± ..] ↑<eens>↑ voor [-ga] ↑<ging>↑ stellen, \| dan dat is ook onnut, want sij een ander heeft, 450[regelnummer] een tweede Ziel, die met haar Ziel een Zielich leeft. Don wien is't Mevrou, ik bid. Cam wat's u daar aan gelegen? Don geen liefd, niewsgiericheijt wil altoos jetwes pleegen. Cam [-± ...............................] ↑<in mij heerst >↑ [-± .......] ↑<achterdocht>↑ maar 'k sal' er in versien. \| mijn dunkt dat Celia mijn broeder Mint. Don indien het seeker [-weet] ↑<gink>↑ 'twaar goet. Cam 't is seeker, 'k heb het selfde uijt eijgen mont, dat sij tot noch haer liefde delfde,
[pagina 31]
Ga naar margenoot+is maar geweest, om hem [-± ..] ↑<wel>↑ 'tondersoeken, 'kweet, er toornicheijt is haar op't alderhoogste leet. Don ik ben tot in mijn Ziel verblijt om 'shertoghs wegen, 460[regelnummer] nu ↑<dat>↑ ik sulx [-heb] versta[-an], sijn hoogheijt was verlegen \| [-den.........] ↑<en qualijk>↑ onderricht, maar nu hoop ik dien dach te sien, waar in mijn heer sich recht verblijden mach. en nu wat mij belangt, ik sal mij voorts begeven uijt u gesicht Mevrou, of ik moet stervende leven. Cam Ach! kan dat mooglijk sijn? Don O Ja mevrou! hoe? sal ik in dees dagen sien uw vreugd' mijn ongeval: Camilla, ik sal gaan, alwaar gij haast sult hooren de tijding van mijn doot, die mij toch is beschooren, want nu ik sonder loon sal dienen, wil ik niet 470[regelnummer] gelijk als tantalus, [-door] aanschouwen met verdriet het geen ik ben ontwaart, O neen! Arnest sal koomen, tschijnt dat ik hem al sie, mijn geest heeft hem vernomen; hij sal u Godlijk ligt Aanschouwen; u gelonk sal hem door 'therte gaan, en stichten Minne vonk; hij sal u tot sijn bruijt ↑<en>↑ egemaal ontfangen; daar staat hij als geboeijt, soo dartel, als gevangen; dan weder, sal hij u Omhelsen, dan weer mont en kaken drukken; Ach! soo naakt uw huwlijxstont; en ik sal door geluk, of ongeluk, Alleene 480[regelnummer] getuijgen moeten sijn, dan doch van anders geene. Cam helaas! Don door dien dat ik florensen, daat'lijk sal verlaten; dus Mevrou. Cam hij neemt sijn Affscheijt Al; O hemel! wat heb ik nu voorder te verwachten: helaas! meent gij 't Don Jan. Don wat sal ik doen? mijn klachten sijn vrucht loos, 'k ben u quijt. Cam Ach! sijt gij't dan van sin? Don ik moet. Cam wech schaamte, want mijn drifften komen in. waar toe is 't wachten goet, waar toe het swijgen mede? ik bid u, Ach! mijn lief Don Jan, indien de beede eens vrous, die u bemint, indien de [-smerten] ↑<quelling>↑ en 490[regelnummer] de [-pijnen] ↑<[-quelling]>↑ ↓<smertte>↓ die 'k om u [-helasij!] ↑<erch/ach droefheijt>↑ dragend' ben, \|
[pagina 32]
vermogen jets bij u, dat gij mij met uw woorden jndien het mooglijk is mijn Ziele niet wilt moorden. Ga naar margenoot+ Don helaas! in wat ontijt, en qua gelegentheijt, bespeur ik uwe liefd en uw genegentheijt. Cam mijn eer weerhield mijn [-liefd] ↓<min>↓ , en heeft hem in gehouwe. \| Ach! sultge blijven, lief. Don bedaar u, eij Mevrouwe, en siet gij niet dat wij te saam verlooren gaan, gij mint mij, ik u meed, uw troudach schiet vast aan, daar 'ku in derven moet, wat sullen wij beginnen? 500[regelnummer] Ach! 'tis te swaar mijn lief, te lijden en te Minnen; is't niet veel beter, u niet meer 't Aanschouwen? Cam Ja. Don J Ach! dat wij scheijden, lief, vergunt me dat jk ga. Cam ach! 'tis te swaar een pak [-± ...] sal<i>'k u [-kunnen] ↑<moeten>↑ missen, \| [-± ..........] ↑<ik raak>↑ mijn sinnen [-± .....] ↑<quijt>↑, mijn rouw sij niet te slissen: \| komt soore tranen, komt uijt dees benaude borst, beween mijn ongeluk, die 't vrouwen hertje torst. Don Mevrou, waarom bedekt gij 't helder van uw oogen? bedaar, mijn lief, eij! laat mijn traanen d'uwe droogen. Men heij, is dat vrijers werk? Jou groote huijlebalk, 510[regelnummer] of benje als de rest gemaakt van steen noch kalk? Cam [-± .....................] ↑<of wij malkanderen>↑ niet meer te spreeken quamen, \| laat ons dan voor het laast elkaar omhelsen 't samen; ga dan; maar weet, het is [-mij] mij leed, gij siet ik werd gedwongen, Ach! vaar wel, ik draag u in mijn hert. Don vaar wel mijn Ziel, de dood draag ik in d'affscheijt meede. [-geef mij u Neusdoek toch] ↑<eij geef mij toch die doek.>↑ Cam sijt gij daar mee' te vreeden? wat heeft [-mijn Neusdoek in] ↑<dien doek toch in?>↑ Don [-duijsend] ↑<ach veel>↑ verborgentheén, u tranen, mijn verdriet, uw suchten, mijn geween. Cam hou daar, mijn lief, ik bid' wilt desen ring Aanvaarden, 520[regelnummer] en denkt daar aan, om mij, al i[.+]<s>se kleen van Waarden. Don gij blijft in mijn gedacht niet minder. Men dat komt soet,
[pagina 33]
ik hou't mee met de ring, en diamant, dat goet als't fijn is kost groot gelt, hoe wel'er veel gebreeken en schelmerij in schuijlt. Don ik kan u niet uijtspreecken mijn engel, met wat smart, en hertseer jk vertrek. Cam [-.is d'uwer dan gelijk als mijn, mijn lief, soo wek de schrikkelijke doot, Zij kom, en kort ons 't leeven..] sal ik u niet weer'sien? sult gij mij soo begeven? Don sal u Arnestes niet genieten? Ga naar margenoot+ Cam ik bekent. Don Ach! wat een ongeval. Cam 530[regelnummer] O! droefheijt sonder end daar wert geschoten. Don Mendosa wat wil dit? Men wat Mieje heer, dat schieten? dat is soo veul geseijt, gij sult se niet genieten, door dien [-uw bruijgom] ↑<Arnestes>↑ wert 'triomphelijk ontfaán \| met vreugde vieren. Don Ach! nu ist' met ons gedaan. Cam vaar wel, nu moet het Sijn, hout mij in u gedachten. Don vaar wel, 'k laat u mijn Ziel, mijn sinnen aan de nachten. [slotornament]	margenoot+ (fol. 7v:) margenoot+ (fol. 8r:) margenoot+ (fol. 8v:) margenoot+ (fol. 9r:) margenoot+ (fol. 9v:) margenoot+ (fol. 10r:) margenoot+ (fol. 10v:) margenoot+ (fol. 11r:)

Vorige Volgende

'tweede Deel,

eerste uijtkomst.