Tvoyage van Mher Joos van Ghistele

(IV, 15) [Terug naar Cairo en van daaruit naar Alexandrië]

[N]aer dat de voorseyde niet verder reysen en mochten, zo voorsaghen zij hemlieden van eenen anderen scepe, metten welken zij voeren wederomme den wech die zij ghecommen waeren toot Alcossare oft Alcasser daer vooren af ghesproken es.⁷³ Alwaer zij huerden diverssche kemels die hemlieden voerden duer tgroote desert van Hooghe Egipten, palende ande wildernesse, ligghende tusschen Ethiopen ende Abassien, in welc desert zijn de cloosters van Sente Anthuenis ende Sente Pauwels daer ooc vooren af gheroert es.⁷⁴ Ende (251r) ghereyst hebbende vier dachvaerden, anders niet vindende onder weghe dan beerch ende dal, deserten en wildernessen vul van wilden dieren, zonder eeneghe wooninghe van meinsschen, quamen toot eender bewoonder plecke, gheleghen up de riviere van Nilus omtrent tien dachvaerden van Alkayeren den stroem neder, daermen aldertiere vitailge te coope vindt dies den meinsschen behouft, ooc staende onder de jurisdictie vanden souldaen, ghenaemt Sayette oft Sagitta, ende wart daer ghenaemt Kinna.⁷⁵ Van deser voorseyder plecken zo en machmen de riviere niet verder upwaert varen met scepen, ghemeerct dat de zelve riviere daer comt ghevallen van eender hoogher steenrootsen, uutnemende zeer schietende, waer omme dat die plecke Sayetten oft Sagitta gheheeten es, ghelijc ooc daer af bescrijft Dyodorus Syclus int eerste bouc van zijnder Historien.⁷⁶ Item in dese voorseyde wildernesse ende

73 Tvoyage IV, 12.

74 Tvoyage III, 28.

75 Een onjuiste vereenzelviging: Assioet ligt 200 km ten noorden van Qena.

76 Een zo fraai passende verklaring van de plaatsnaam Sayette of Sagitta (nl. Lat. sagitta: pijl) geeft Diodorus, I, 32, 9 in zijn oorspr. Griekse tekst natuurlijk niet, maar ook hij bezigt de vergelijking met een snelle pijl (Gr. έ) om de hevige stortvloed van de cataract aan te duiden.

[p. 258]

steenrootsen, omtrent der voornoemder rivieren, zijn alte wonderlicke vele papegaeyen, zo datse de lieden van dien lande ghemeenlic rooven, ende hetense ghelijcmen hier vincken oft musschen doet. Omtrent der zelver plecken als de voorseyde daer waren, vonden zij alte groote menichte van oeyvaers, daer af hemlieden zeere verwonderde; vraechden oft zulke voghelen daer woonden alle tjaer overe, up dwelc de lieden andwoordden: ‘Neen, maer commen hier alle jare eens omtrent (251v) deser tijt twee of drie maenden als de riviere beghint te vallene, twelke es zeere omtrent der ougst maent’. Dus eist te beseffene dat de oeyvaers nieuwers en broeden dan hier in desen landen. Maer dat zij vertrecken, dat en es anders niet dan om de vorsten die hier inde landen swinters tijden zijn, ende om haer saeyson te vernieuwene, zoe vele ander ghevoghelte doet. Te Kinna voorseyt dus ghecommen zijnde, huerden eene jerme - dats een scip van zulker name - daer mede zij quamen de vorseyde riviere van Nilus neder ghevaren, latende de cloosters van Sente Anthuenis ende Sente Pauwels ter rechter hand ende Delmarach⁷⁷ ende vele meer andere vermaerde plaetsen ter slincker hand, ende zo arriveerden zij weder te Alkayeren, daer de voorseyde schieden deen vanden anderen, contenterende haerlieder trusseman die met hemlieden ghereist hadde. Ende te Alkayeren gherust hebbende vijf oft zes daghen, zo saten de voorseyde voyagiers in een scip met anderen kerstenen ende voeren lancx der zelver riviere neder tooter havene van Rosetto; van daer huerden zij kemels die hemlieden brochten toot Alexandrien daer vooren ghenouch af ghesproken es.

77 Zie aant. III, 130.