Borgerliicke Huyshouding
(1628)–Lucas Zasy–
Auteursrechtvrij
[Folio D4r]
| |
I.Sone.
Maer Vader, hoe mocht ghy den Knecht doch sulckes seggen
Hy salt misschien noch by hemselven overlegghen
En b’dincken, wie die sijn die maer haer oogen slaen
Naer uwe tafel, en naer geene vrientschap staen.
Vader.
De waerheyt schaemt sich niet. Hy mach het oock wel weten;
Ick wenschte, dat icks’ oock met eeren mocht vergeten.
Want wat is soo een vrient? Niet anders dan het Fret
Twelck op ’t Conijns bederf alleen sijn tanden wet.
Maer zoon, ick wenschte nu u broeder waer ghekomen,
Op dat ick hem doch seyd twelck ick hebb’ voorgenomen;
Want mijn Siel en ghemoet verlanght van herten seer
Oock hem te brenghen op tot alle deucht en eer
Mijn ouderdom is hoogh, daer toe ick ben ghetreden,
Mijn herte dat verlanght na rust; en hoopt den vreden
Der uytvercoornen Gods wel haest volmaeckt te sien
Door’t heyl twelck ons Gods zoon in zijn doot liet gheschien.
Ghy weet ick heb u twee nu soo veer opghetoghen,
Dat ick op u niet meer, hoop ick behoef te ooghen.
Ick heb u opghevoet, geleert en voorghestelt
Hoe ghy voorts leven sult, als ghy uyt mijn ghewelt
Nu zijt; En sal tot God voor u noch altijt treden
Tot ’teynt mijns levens met mijn vyerighe ghebeden
Ten eynd‘ sijn woort u sy een leyster aen u voet
Sijn Geest u wijst den wegh dien ghy in treden moet
Dit een is dan noch noot dat ick hem oock soo stichte.
Tmiddel tot zijn nootdruft aen wijs’, en onderrichte
Wat wegh hy vorders noch daer toe heeft in te gaen;
En dan soo meyn ick hebb’ ick ’t mijne gantsch voldaen,
Godt hoop ick sal dan voorts sijn werck in u betrachten,
En u Ooghen alleen steets op hem sullen wachten.
I.Sone.
Maer Vader ist u wil dat ick my derwaerts keer
Op dat hy hier by u mach wesen dies te eer?
|
|