Triumphus Cupidinis. Encomium matrimonii. Nederlantsche poëmata

[p. 325]

Een ander met het cort begrijp vanden Heylighen Norbertvs bekeeringhe.

O VVonderlijcken gheest, door den gheest Godts ghedreuen,
VViens cloeck gheleerde pen heeft vvt ghebelt naer t'leuen
Den heylighen Norbert, een minnaer vanden vre,
Die gansch Miraculeus bekeert is by naer euen
Als t'licht der heydenen, als Sinte Paulus de:
VVant t'is gheschiet als hy naert steken vreden re,
Om als een vverelts mensch iet vverels te betrachten,
Dat een slincx-blicxsem-vier viel onversins, vvaer me
Hy is ghevvorpen neer, d'vvelck hem verlicht ded' achten
Op de ghenade Godts, de vverelt met haer prachten,
Met al haer pompery, met al haer ydel vreucht:

[p. 326]

 

Versmade hy, soo dat Godt van soo onbedachten,

 

En vvulpschen edel-man ghemaeckt heeft in sijn jeucht

 

Sulck vveerdich toon-belt schoon, en spiegel vande deucht.

 

O sondaers dits voor u een troostelijcke leeringh,

 

VVeest niet vvanhopich dan die door Godts grati meucht

 

Eens als Norbertus oock, noch comen tot bekeeringh.

FINIS.