Triumphus Cupidinis. Encomium matrimonii. Nederlantsche poëmata

[p. 314]

Liedeken.
Door s'menschen sonden en misdaet
Hier menich Landt, en Stadt vergaet.

Op de wijse: Wat is de vverelt doch.

BRabantia versteent
Can u bevveghen niet?
Waerom ghesucht, ghevveent?
Om t'gen' ghy in u siet?
Soent den Heere', door boet,

[p. 315]

 

Dat hy keere,, in goet,

 

V bedroeft verdriet.

 

Siet uvven sobren staet⁺

 

V vvijt beroemde stadt

 

Antwerpia vergaet,

 

Die eer in vvelden sadt

 

Door Godts t'horen,, heylaes!

 

Die te voren,, by naes

 

Haers ghelijck nauvv'hadt.

 

Wast niet een Cyrus rijck?

 

Wiens lof clom by't gestert,

 

Een Mexico ghelijck

 

Oft China groot van vverdt,

 

Die den vvandel,, te schep

 

En coop-handel,, begrep,

+ Ghesongen in het Spel ghenoempt Brabantia over dē desolatē staet van Antwerpen.

[p. 316]

 

Vande gansche erdt.

 

Haer neringh' is sy quijt,

 

Haer coop-lie meest verjaeght,

 

Met sterft, en dieren-tijt,

 

Wordt sy bedroeft gheplaeght:

 

En d'ellendich,, verdriet

 

Men on-endich,, noch siet,

 

Des t'ghemeynte claeght.

 

Laet u bevveghen nu

 

Godt om ghenade bidt

 

Ghy siet dat Mars in u

 

Noch soo veel bloets vergidt,

 

Roept om vrede,, t'is tijt,

 

Dat sy mede,, verblijt

 

Die in lijden sidt.

FINIS.