Triumphus Cupidinis. Encomium matrimonii. Nederlantsche poëmata

[p. 298]

Sonet.

O Wijse, wonder-baer, en eeuwighe ghepresen

Godtheyt ghebenedijt, onsienelijcke cracht

Die alle crachten baert, want niet is bouen macht

V onbegrijpelijck, dry-vuldich, heylich wesen.

Loecht, hemel, zee, en aerd', gheschapen is voor desen

Door u almoghentheyt, en hebt het mensch gheslacht

Ghestelt als Heer van al, die ghy soo groot'lijckx acht,

Dat ghy u eenich-Soon daer voor gaeft soo wy lesen.

Om u Soons wille dan, wilt van ons keeren af

Door cracht des Heylichs Geest ons wel verdinde straf

Pest, oorlogh, dieren tijt, en seynt ons Heer in stede?

Rust, vred', liefd'en een-dracht, op dat wy al, te saem

In een gheloof ver-eent: groot maken uwen naem,

Als elck Siet de ghenaed', t'Teecken vanden vrede.

FINIS.