Triumphus Cupidinis. Encomium matrimonii. Nederlantsche poëmata
(1628)–Joan Ysermans– Auteursrechtvrij
[pagina 171]
| |
Ick hoorde, half besvveken,Ga naar margenoot+
Haer spreken,
Mijn jeucht verdvvijnt,
Den maeghdom schijnt
Wilt my laes! t'hert af steken.
De moeder die dit deirlijck stuck
Heeft aenghehoort,
Versuchte, siende t'kint voldruck
En sprack verstoort
Ghy moet u duldich lijden
En mijden
Van vrijers noch;
Wilt setten doch
Dees ydelheyt besijden.
Het selsaem ouer-peysen, doet
My groote pijn
Dats d'oorsaeck moerken dat ick moet
| |
[pagina 172]
| |
Gheholpen sijn
Oock doet my t'langh vertoeuen,
Bedroeueu,
Want vvie vveet bet
Waer dat hem let
Dan die de pijn moet proeuen.
Ghy sijt noch jonck al sijdy groot
t'Is teghen re'en
Ick vrees ghy bleefter onder doot
Sprack d'oude queen:
Beydt vry noch seuen jaren
B Laet varen
Dees lusten cranck,
Oft ghy eer lanck
Sult comen in besvvaren.
Te cleyn? vvaert dit dat my ghebrack?
Neen moerken neen.
| |
[pagina 173]
| |
Doch, ick sal vvel eens proeuen, sprack
Dit meysken kleen,
En maken gheen gheschille
Al stille,
Want t'is al goet
Wat dat-men doet
Alst is om beters wille.
De moeder dacht sy meynet t'ianGa naar margenoot+
En sprack lief kint
Nemt lieuer bidd' ick eenen man
Die u bemint,
Ghy moeght die quaey ghedachten
Niet achten,
Ghebruyckt u jeucht
In eer, en deucht
Wilt niet de hoeren slachten.
FINIS. |
|