Triumphus Cupidinis. Encomium matrimonii. Nederlantsche poëmata

[p. 148]

Liedeken.
t' Schijnt dat den Vasten-auont tijt
De menschen maeckt al-om verblijt.

Op de selfde wijse:

⁺ WEest nu verheucht vvie dat ghy sijt,
Den feest-dach helpt vermeeren,
Van den Godt Bacchus breet, en vvijt,
En vvilt tot sijnder eeren
Nu houden een blij-feeste
En laten Ceres in
Die elck maeckt blij van geeste,
Met Venus de Goddin:

+ De hominum intemperantia.
Qui fragilem longè cupimus producere vitam,
Luxuriâvitae cur breuiamus iter? Nolimus & volimus produci tempora vitae;
Nolumus à nobis, malumus à Medicis.

[p. 149]

 

Volght vrij den ouden,

 

En lustighen Selenus naer

 

Soo't alle jaer

 

Wort onder-houden.

 

 

 

Op vvijsheyt nu niemant en let

 

Want sy is vvat in rusten,

 

Pallas staet aen d'een sy gheset,

 

Elck leeft naer s'hersen lusten,

 

Hebe heeft oock doen vluchten

 

Van hare jonghe jeucht,

 

Den druck vol onghenuchten,

 

Want hy en doet gheen deucht,

 

t'Is al in vvelden,

 

Want de dienaers van dese Godt

[p. 150]

 

⁺ Minnen den pot,

 

En sorghen selden.

 

 

 

Broeders den d'vvasen Mammon vliet

 

Wilt u van vreckheyt mijden,

 

Eer dat hy u brenght in't, verdriet,

 

⁺ In droef heyt, en in lijden.

 

Midas vont hem bedroghen,

 

Want t'eten van het gout,

 

Was buyten fijn vermoghen,

 

Dies vvas hem haest berout

 

Sijn dvvaesich vvenschen:

 

Wat maeckt ghy dan met al u gelt?

 

V self ghy quelt

 

Verdoolde menschen.

+ Horatius.
Nullus argento, color est auaris,
Abdito terris inimice lamna Crispe salusti, nisi temperato
Splendeat vsu.

+ In Prodigum & Parcum.
Hic nisi post mortem veteri nildonat amico;
Ille nihil, quod post funera donet, habet.

[p. 151]

 

Princen met vvijn-gaert-bladers dan

 

V hoofden, vvilt vercieren,

 

En helpt ons soo, t'sy vrouvv, oft man,

 

Den vasten-avont vieren.

 

Waer voor vvilt ghy t'goet sparen?

 

Wilt u verheughen eens,

 

T'sal ouer hondert jaren

 

Doch sijn alleueleens,

 

Wilt vruecht aen-cleuen,

 

Eer dat de vvree Atropo quaet

 

Af-snijt den draet,

 

Van u jonck leuen.

FINIS.