Triumphus Cupidinis. Encomium matrimonii. Nederlantsche poëmata

[p. 133]

Liedeken.
Fortunas selsaem cracht, en vvonderlijcke daet
Leert, aen Atheneas, veranderingh van staet,

Op de wijse: Hoe vol soetheyt, en ghenucht.

‘,,Ghelijck stadich⁺
‘,,Inde zee//t'roer loos schip/
‘,,In perijckel sweeft dach ende nacht;
‘,,D'welck smijt schadich
‘,,Licht in twee// op een clip/

+ Lipsius.
Fortuna varia nimis, & incerta: hodie magnus es: cras alius, aut nullus.

[p. 134]

 

‘,,Oft het singht door t'groot onweders cracht/

 

⁺ ‘,,De baren heffent op/en neer/

 

‘,,Nu hooghe // uyt d'ooghe/

 

‘,,Dan schier ten gronde weer.

 

 

 

Soo ist even

 

Met den mensch // soo't hier blijckt

 

Aen Eudotia weert ghelauw'riert/

 

Wyens leven/

 

Ende wensch // recht ghelijckt/

 

T'schip/ dat door de baren wort ghestiert!

 

Dats door Fortun', diet hoochst / meest treft/

 

Die weder // worpt neder

 

Al 't ghene sy verheft.

 

 

 

Dese Maghet

 

Arm van staet/en gheslacht/

 

Die Atheneas eerst was ghenoemt/

 

Heeft behaghet

+ Historie liedt ghesonghen in het Spel van Atheneas naer ghenoemt Eudotia ghespelt op den Olijf-tack.

[p. 135]

 

Om haer daet // hoogh gheacht/

 

Wijsheyt/deucht/en schoonheyt wijt beroemt

 

Den Keyser Theosiom,

 

Die houde // en troude

 

Met dese weerde blom.

 

 

 

Als nu prachtich⁺

 

Was in weldt // roem/ en eer

 

Dees die boven wensch verheven sadt/

 

Die groot machtich/

 

Scheen ghesteldt // tot een leer/

 

Schier op 't hoochste van Fortunas radt/

 

Als Keyserinne boven al

 

Tot haren // seer swaren/

 

En al te droeven val.

 

 

 

Met beliefte

 

Heeft den Prins // op een tijt

 

Haer/een schoone raere vrucht vereert/

+ Ioan. Ovven. Viciscitudo.
Gaudia post luctus veniunt, post gaudia luctus:
Semper in ambiguò (speue metuue) sumus.

[p. 136]

 

Welcke giefte

 

Onversins // heeft vol nijt/

 

s'Keysers min in jelousy verkeert/

 

Midts sy die aen een ander gaf:

 

,,Hoe slechte // t'onrechte

 

,,Lijt menich smaet en straf.

 

 

 

Desen goeden

 

Heer/ liep ras // tot den stoel

 

Vanden Keyser/en schonck hem den Vorst:

 

Die vermoeden

 

Strackx dat 't was // haren boel/

 

Die sy desen Appel gheven dorst/

 

⁺ En naer wat ondersoechkingh/knap/

 

Verlietfe: // en stietse

 

In droeve ballinckschap.

 

 

 

,,Leert hier menschen!

 

,,Dat de snoo // werelt is

+ Ouid. 7. Met. Extremū gaudij luctus occupat. Gaudia principiū nostri sunt saepe doloris.

[p. 137]

 

,,Recht een schaduwe/want als ghy meynt/

 

,,Dat gh'u wenschen

 

,,Hebbet/soo // sijt ghy wis

 

,,Niet/ gansch niet/ja min dan niet vercleynt.

 

,,Schout dees vermomde streelster dan

 

,,Dient meere // den Heere

 

,,Diet eeuwich loonen can.

FINIS.