Triumphus Cupidinis. Encomium matrimonii. Nederlantsche poëmata

[p. 48]

Liedeken.
Coridon Ieloers ghesint,
Ghetuyght dat hy oprecht bemint.

Op de wijse: Och vvat lijden.

HErderinne

Mijn Goddinne ,,vreucht, en croon
Van mijn ooghen sijt ghy t'licht, en Son,

[p. 49]

 

Ick ontsinne,

 

Door u minne ,, Laura schoon

 

Hebt med'lijden doch met Coridon,

 

Och vvist ghy ,,vvat ick ly

 

In't herte ,,al smerte,

 

Ghy sout haest helpen my.

 

Wilt niet achten ⁺

 

Op de clachten ,,noch t'ghevveen,

 

Van den schalcken Herder Tyter stout,

 

Sijn ghedachten,

 

Die en trachten ,,maer alleen

 

V te locken eens in't dickx't van't hout,

 

Lief t'is om ,,d'eerste blom,

 

Te plucken ,, vvilt t'lucken

 

Van uvven maegh'dom.

+ Ouid. Epist. I.
Res est folliciti plena timoris amor.

[p. 50]

 

Ick vvaerschouvve

 

Voor t'berouvve ,,u dit stuck

 

Daer ghy Nimph u nu voor vvachten meucht:

 

Maer mijn trouvvve,

 

Schoon Ionck-vrouvve ,,tuyght den druck,

 

Die u minnaer gansch vervremt van vreucht.

 

Ghy siet vvel ,,vvat ghequel

 

Dees tranen ,,vermanen,

 

En bleeck bestoruen vel.

 

Hemels vvesen,

 

Weert ghepresen ,,schoon Cyprin'

 

Die de Goeden vveckt tot liefde nu.

 

Wilt dan desen,

 

Eens ghenesen ,,die schier tien

 

Duysent dooden sterft heylaes! om u:

[p. 51]

 

Maer ghy cont ,,hem terstont

 

Het leuen,, vveer gheuen

 

Door uvven rooden mont.

 

t'Vierich haken

 

Sal noch maken ,,dat de doot⁺

 

Haest doen eynden sal dees clacht mismoet,

 

Soo t'ghenaken

 

En aen-raken,, van u root

 

Corael mondeken dat niet behoet,

 

t'Hert ont'rust,, gans door lust

 

Ontsteken: ,,moet breken

 

Soo ghy t'vier niet en blust.

FINIS.

+ Ouid. 10. Met.
Nec modus & requies, nise mors, reperitur amoris.