Triumphus Cupidinis. Encomium matrimonii. Nederlantsche poëmata

[p. 14]

Sonet.

GHy Musen neerstich vlecht met u sneeu witte handen

Voor een Neer-duyts Poët nieu Lauwer-cransen groen,

Om 't hooft te cieren met, rasch Fama wilt u spoen

Dat sijnen naem versprey door al de Neder-landen.

En ghy dan die ghevoelt in viericheyt te branden,

Door liefde tot de Const, die ghy door hem siet voen,

Gheeft hem lof, prijs, en eer als een cloeck Campioen,

VVant hy verbaest doet staen, soo veel selsaem verstanden.

Lof cloeck Poët vermaert die ons doet weten stedts

Dat Liefde hopen doet, en die den tack des vredts

Ghetrouwelijck bemint, tot sijnen lofs vermeeren.

Lof yser waer wt vloeyt, als wt een claer fonteyn

De nutte Poësy, door Pallas wijsheyt reyn

Leeft Ysermans, leeft langh op dat m'u const mach leeren.

Wijckt niet vande Velde.