Het gheestelyck maeghden-tuyltjen toe-geeyent aen alle Godt-soekende maeghden
(1708)–Elisabeth van Wouwe–
Auteursrechtvrij
[pagina 168]
| |
Stemme: Ick sien een Choor verheven. (ofte) Van Cecilia.ACh Bruydegom gepresen
Seght my wanneer sal't zijn
Dat ick verlost sal wesen
Van dit Cruys en swaere pijn?
Wel hoe mijn wel-beminde
Meynt gy op dêes aertsche kust
Blijschap en vreught te vinden
Naer uwen wensch en lust,
O neen mijn Bruyt vol eeren
Gy moet het anders leeren
Wilt gy my wel behagen
Gy moet oock vlees en bloedt
Kloeckmoedigh t'Cruys met spoet.
2. Gy spreckt altijdt van lijden
Het welck my valt soo suer
En 't comt meest by ontijden
Dan soo kreunt mijn quaey natuer,
O Bruyt gy moet versterven
Daer u de natuer toe treckt
Laet my Bruydegom erven
U min die min verweckt,
Mijn liefde is gelegen
In't Cruys te loopen tegen
Met yver en verlangen
Met blijschap en ootmoet
Gewilligh dat t'ontfangen
Doen veel deught tot aller spoet,
3. Dêes liefde pijnt my seere
Bruydegom my verlost
Hoe zijt gy Bruyt soo teere
Gy en hebt noch niet begost,
Is dit noch geen beginnen
Wat sal wesen dan het endt
| |
[pagina 169]
| |
Gy meynt my Bruyt te beminnen
Maer gy geen [...] liefd' en kent,
Heer zijn dat minne treken
K'sal daer noch lanck van spreken,
O Bruyt t'scheynt gy sout sterven
Voor my als't al wel gaet
Maer als gy troost moet derven
Zijt gy Bruyt heast desollaet.
4. Wel Bruydegom vol waerden
Moet ick dan altijdt hier
Droef leven op der aerden
Daer een ander heeft plaisier,
Wilt gy ô mijn beminde
Oock den breeden wegh in slaen
Waer langs veel wulps gesinde
Hier zijn naer d'hel gegaen,
Soo gy gaet sachte wegen
Den vyant comt u tegen
Die u soeckt te verslinden
En sleypen in de hel
Hierom mijn wel-beminde
Vat mijn Cruys bepeyst u wel.
5. Wel Bruydegom vol vrede
Moet het dan lijden zijn
Soo wil ick my met reden
Gaen besteden tot de pijn,
K'wil liever met u sterven
Als te wesen u absent
Laet my u gratie erven
Gy die mijn kranckheyt kent
Couragie Bruyt gepresen
Mijn gratie sal u wesen
Wilt maer kloeckmoedigh strijden
Om my in liefde rijn
Soo sult gy met verblijden
Eeuwigh mijn beminde zijn.
|
|