Het gheestelyck maeghden-tuyltjen toe-geeyent aen alle Godt-soekende maeghden
(1708)–Elisabeth van Wouwe–
Auteursrechtvrij
[pagina 153]
| |
Stemme: Hoe werckt gy soo Leeuwerck. (ofte) Sy quam met groot getier.ACh mensch hoe wort gy dus verleyt;
Ach hoe wort gy bedrogen
Door de begeerelijckheyt,
Die u heeft van my vertogen,
De wortels van de sonde
D'eygen liefde stooringh van u rust
Heeft uwen geest verslonden.
En d'oprechte liefde uyt geblust.
2. Gy weet dt is al mijn wellust
Te vesen by de menschen
En dat ick geeren neem mijn rust,
In d'herten die naer my wenschen
En gy dors naer de gratie
Van den mensch, en d'ydel eer daer by
De gy soeckt t'alder spatie,
Dus mint gy u selven meer als my.
3. Gy meynt dat gy zijt heel volmaeckt
Van all' eygenschap ontledight
En tot den hooghsten trap geraeckt,
Om dat gy zijt gevredight,
Als alles gaet naer wenschen
En dat gy in all's zijt voldaen
Naer de sinnelijcke mensche
Desen vred' en can niet blijven staen.
4. Gy meynt dat gy ootmoedigh zy
En dat gy staet gelaeten
Maer in den gront leyt d'hooverdy
Vol verkiesingen vol eyge baete
Wilt gy met my verkeeren
En wesen met mijnen geest gemeyn
Gy moet van my eerst leeren,
Heel oprecht ten gront ootmoedigh zijn
| |
[pagina 154]
| |
5. Gy meynt dat gy goetgunstigh zijt
Als u wort gunst bewesen
Siet hoe in u opreyst den nijdt,
Als een ander wort gepresen,
Terstont gy peyst te laecken
D'eer van uwen naesten voor gewis
Gy thoont wel door dêes saecken
D'eer van uwen naesten voor gewis
Gy thoont wel door dêes saecken,
Dat in u geen gunst noch liefden is.
6. Maer wilt gy my zijn aengenaem
Gy moet in gaen mijn wegen
En moet in als gevredight staen,
Oft u mede gaet oft tegen,
En gy moet u verblijden
Als g'om mijnen naem versmaet moght zijn
En wel in sien mijn lijden
Oft u Cruys gelijck is aen het mijn.
|
|