Het gheestelyck maeghden-tuyltjen toe-geeyent aen alle Godt-soekende maeghden
(1708)–Elisabeth van Wouwe–
Auteursrechtvrij
[pagina 58]
| |
Stemme: Als Iesus een minnende Ziel. (ofte) Is 'er soeter min.WAnneer naeckende was den tijt
Die onsen Heer hadde genomen,
Weckt sijn Apostels en hy seyt:
Staet op de uer is nu gecomen,
Veel volcken zijnder op de baen,
Siet Iudas die comt voor gegaen,
De Ioden volgen om my te vangen;
De Ioden volgen om my te vangen.
Siet Iesus metter spoet
Gaet hun kloeck te gemoet.
Siet Iesus &c. bis.
2. Iudas hadt de Ioden geseyt:
Soo vvie dat ick den kus sal geven,
Hout hem vvel vast behendelijck
En heeft hem pertinent beschreven:
Hy kust dan Iesus metter spoet
En seyt: ô Meester vveest gegroet!
O Vrint vvaer toe zijt gy gecomen?
Sprack Christus met ootmoet
Seer minnelijck en soet. bis.
3. De Ioden quamen spoedigh aen
Om hem te binden met verstrangen,
Siet Iesus sprack hun minsaem aen:
Wie soeckt gy vrint, vvie vvilt gy vangen?
Wy soecken Iesus van Nazareth
Die tegen-strijdigh is ons Wet:
Ick bent sprack Iesus vol van vveerden. bis.
Door dit voort groot van kracht
Vielen sy in onmacht. bis.
4. Naer dat dit drymael is geschiet
Soo heeft hun Iesus macht gegeven;
Maer sprack vvilt gy my vangen, siet
Laet mijn Dienaers gaen haere vvegen:
Sy binden hem seer vreet en quat,
Met coorden sleypten s'hem langs straet,
Seer vreeselijck sy hem tracteren: bis.
| |
[pagina 59]
| |
Petrus trock uyt sijn swaert,
Slaet Malcus d'oor ter aert. bis.
5. Hier crijght Petrus een vermaen
Van sijnen minnelijcken Heere:
O Petrus! die met sweerden slaen
Sullen door 't sweert ten onder keeren;
Dus sterckt u sweert weer in de schée,
Want ick moet lijden dese wée,
Den Kelck mijns Vaders moet ick drincken, bis.
Siet Jesus sonder let,
Weder de oor aenset. bis.
6. Doen zijn de Joden seer vervoet
Den soeten Heer nader gecomen,
Sy trocken hem met grammen moet
Door de Beke van Cederon hier omme
Besweet, bebloeyt en vol van pijn
Dat op Schriftuer vervult sou zijn,
In den wegh sal hy uyt de Beke drincken: bis.
Sy sleypten hem verwoet
Door desen water-vloet. bis.
7. Doen gingen sy den soeten Heer
Voor eerst naer 't Huys van Aunas leyden
Die vraeghden hem naer sijne leer
En sijn Apostels sonder beyden:
Iesus die sprack met woorden claer,
Ick heb geleert in 't openbaer,
Vraeght haer die mijn Woort aenhoorden bis.
Een Knecht vreet en méchant
Slaet met een yser hant. bis.
8. Uyt neus en mont in overvloet
Sach men het bloet van Iesus springen,
Dus sprack den Heer met woorden soet
Tot hun die desen slagh voort-bringen:
Sprack ick hier qualijck metterdaet,
Soo geeft geruygenis van 't quaet;
Maer sprack ik wel soo is mijn vrage bis.
Waerom ô Dienaer quaet!
Is't dat gy my dan slaet? bis.
9. Sy leyden hem naer Caïphas,
Die scheurt van gramschamp sijn kleeren
| |
[pagina 60]
| |
Om dat hem Iesus op dat pas
Antwoort de waerheyt tot sijn eeren,
HIer leet den Heer meer pijnen dan
Als hier oyt pen beschrijven can,
Oft eenigh hert conde bepeysen; bis.
Want niemant hier en weet
Al dêes tormenten vreet. bis.
10. Petrus wermt hem by de vier
Met d'ander want het cout mocht wesen:
De Dienst-maeght sprack tot hem alhier,
My dunkt gy zijt oock een van desen;
Hy loochent hier tot drymael toe
Den soeten Heer: Petrus wel hoe
Waer is u trouwighet gebleven? bis.
Die gy omlangs soo seer
Beloofden aen den Heer. bis.
11. Terstont soo craeyden doen den Haen,
Wiens stem quam Petrus vermanen
Iesus sagh hem eens minsaem aen,
Terstont hy vloeyden in sijn tranen,
Door penitentie ongemeyn
Wort Petrus weder van sonden reyn:
O sondaer wilt dit wel bemercken! bis.
U sonden hier beweent
Eer dat gy wort versteent. bis.
12. Iudas bekennende sijn quat
Quam om het gelt weder te geven,
Hy was bedroeft en desperaet,
En sprack veel quaet heb ick verraen,
Sy seyden wat gaet ons dat aen:
Bedroeft hy uyt den Tempel scheyden, bis.
En heeft hem met een strop
Terstont gehangen op. bis.
12. Ach Iesus minnelijcken Heer
Die hebt soo veel voor my geleden,
Bint my toch aen u liefde teer,
Hout my gevangen 'k ben te vreden
In al mijn sinnen vol verschil,
Oock in verstant, memori', wil:
Betaelt mijn schult door u droefheden,
En hecht mijn ziele vast
Aen uwen soeten last. bis.
|
|