Het gheestelyck maeghden-tuyltjen toe-geeyent aen alle Godt-soekende maeghden
(1708)–Elisabeth van Wouwe–
AuteursrechtvrijStemme: VVat sien ick Titer ginder verre.HEt Kindeken is nu besneden,
Mijn ziel aenschoudt,
Voor ons mifdaet in sijne teere leden
Maer acht dagen oud:
Ach, ach, hoe moest de Moeder weenen,
Die dees bitter smert
Gevoelden in haer hert,
Dat haer Kint met een steenen
Mes besneden wert.
2. Komt gy alreed u bloet vergieten
| |
[pagina 29]
| |
Emanuël?
En u vyer-pyltjens uyt den Hemel schieten
Naer de aerde seer snel:
Ach kost u liefde niet vertoeven
Tot dat ghy hier naer
Veel meerder pijnen swaer
Bitterlijck voor ons proeven
Sult naer dertigh jaer.
3. Ghy comt den Wyngaert vroegh besproeyen,
Die was verdort,
Gy stelt hem weer so fleurigh in sijn bloeyen,
Dat hy vruchtbaer wort:
Ach mocht het my toch eens gelucken
Dat dit Heyligh Nat
Mijn sondigh hert besat,
Ick sou de vrucht dus plucken
Die den Wijn-stock hadt,
4. Jesus wort u den Naem gegeven
Tot onser vreught?
O weerden Naem voor wien de Hel moet beven,
En den duyvel vlucht:
Laet Iesus uwen Naem geschreven
Zijn in myn gemoet.
Ver' boven honinck soet,
En doet mijn Ziel herleven;
Ach mijn eewigh goet.
5. Ick bid u Iesus door u lijden
En bitter smert,
Dat gy u liet als een Sondaer besnijden:
Komt toch in mijn hert,
En wilt besnijden all' mijn sinnen,
En mijn Ziele kracht,
Op dat ick dagh en nacht
U mijnen Godt beminne,
En de sond' veracht.
|
|