Het gheestelyck maeghden-tuyltjen toe-geeyent aen alle Godt-soekende maeghden

[p. 5]

Den Bloem-Hoff.

Stemme: Ach hemels Manna wort hier wel gepresen. (oft)
Van d'Onthoofdingh van den Koninck van Engelandt.

Wort gesonghen op dry different thoonen gelijck de Completen met delen af-scheyden het eerste deel wat leegh, het tweede verheft de stem, het derde wederom dalende.

⁺KOmt ô lieve Bruyt wilt u met my vermeyden,

Die verlaet het s'wereldts stof,
Ick sal u door de groene velden leyden,
Thoonen de Blommekens van den Hof;
Ha die seer schoon,, hier staen ten thoon
In den fleur,, soet van geur.
Nemt hier Bruyt een rijp gemerck met vreught,
En treckt uyt elck Bloemeken een deught

⁺Siet hoe de Violette

Haer leegh ter aerden spreyt,

+ Beghint leegh.

+ Hier verheft de stem.

[p. 6]

 

O Bruyt wilt hier op letten

 

'T is diep ootmoedigheyt,

 

Want dêes deught maeckt u de hooghste croon bereyt.

 

⁺Laet ons nu met reden

 

Wat voorder gaen treden,

 

Beschouwt den Rooselaer hier in den fleur,

 

Sijn tacxkens ontweken

 

Vol dorens scherp steken

 

Waer uyt het Roosken spruyt seer soet van geur:

 

Wilt hier de lijdsaemheyt gestadigh leeren,

 

In allen druck en pijn

 

Stil en gevredight zijn

 

In 't Cruys des Heeren.

 

2. De Sonne-bloem sal u gestadigh leeren,

 

⁺Keerende haer naer 't Sonne-licht,

 

Hoe dat ghy Bruyt hier moet met Godt verkeeren

 

In u meyningh en opsicht,

+ Hier daelt de stem.

+ Beghint wederom leegh.

[p. 7]

 

In tegenspoet,, Uyt reyn gemoet,

 

Noemt den keer,, Tot den Heer,

 

Uwen wil op sijnen wil dus past,

 

Hecht u aen sijn soete liefde vast:

 

⁺Siet hier de weerd' gepresen

 

Schoon Bloem Croon Imperiael,

 

Sy leert gehoorsaem wesen

 

Bevat wel dese tael,

 

'T zijn ô Bruyt de deughden altemael:

 

⁺Aenschouwt d'uyt-gelesen

 

Schoon Lelie gepresen,

 

Die door haer witheyt all's te boven gaet,

 

Wiens geur vol van krachten

 

'T serpent doet versmachten,

 

Het is den Maeghdelijcken staet,

 

Die volgen dese deught door liefde gedreven

 

Sullen met blijschap klaer

 

'T suyver Lam volgen naer

+ Verheft.

+ Daelt af.

[p. 8]

 

In 't eeuwigh leven.

 

⁺3. De Ackoleye wast droevigh van couleuren,

 

Neer-gebogen dagh en nacht;

 

Leert hier ô Bruyt met 't Tortelduyfken treuren

 

D'armoede des gheest betracht,

 

Want 't is een deught,, Die Godt verheught,

 

Dus veracht,, s'Wereldts pracht

 

Soo sult ghy in vollen overvloedt

 

Eeuwigh in Godt vinden alle goedt:

 

⁺'T Gers-bloemeken vol eeren

 

Leert u tot alder spoet

 

Van aertsche saken keeren,

 

Verlaten 't wereldts goet

 

En Godt dienen met een vry gemoet:

 

⁺De Goubloem wilt weten

 

Magh niet zijn vergheten,

 

Die sal u leeren suyver en net,

 

Uyt hert ende sinnen

+ Leegh.

+ Verheft.

+ Daelt af.

[p. 9]

 

Godt eeren en minnen,

 

En altijdt vyerigh wesen in 't gebedt;

 

Die wel betrachten dese deught verheven

 

Zijn vreeselijck aen d'hel,

 

Want sy de duyvels fel

 

Van schrik doen beven.

 

⁺4. De Geldersche Roos die leert u t'alderspatie

 

Hoogh verheven op haer hout,

 

Hoe ghy ô Bruyt in hemelsch contemplatie

 

'T wonder werck van Godt beschout,

 

En de natuur,, Door arbeyt suur

 

Ten gront neer-druckt,, En dus pluckt

 

Al dêes Bloemekens seer triumphant

 

Die hier staen in desen Hoff geplant:

 

⁺'T Vlas-bloemeken vol behagen

 

Schoon van couleuren blouw,

 

Leert ongemack verdragen

 

In arbeydt heet en kouw

+ Leegh.

+ Verheft.

[p. 10]

 

Altijt blijven aen den Bruydegom getrouw:

 

⁺Voor 't lest siet seer schoone

 

Komt sier hier verthoonen

 

Den gulden Affricaen in sijne jeught,

 

Tracht dese te plucken

 

Op dat u magh lucken,

 

Het is volstandigh blijven in de deught,

 

Want 't is dêes deught die d'ander al doet loonen;

 

Men prijst 't beghinsel vast,

 

Maer 't eynde draeght den last

 

Soo oock de Croone.

+ Daelt af.