Verjaardag-album

[p. 109]

Juli

[p. 111]

1 juli.

God is geen koning, op een troon aan 't pralen,
Met rond hem, englenstoeten, wijd-uit zwierend,
Die, diep door gouden loftrompetten gierend,
Een enkel ding steeds aan elkaer herhalen. -

God is in eenvoud van spontane woorden,
In zelfgenoegzame muziekaccoorden,
In 't hart, dat in zichzelf zijn glorie vindt.

God is in zonneschijn en mededoogen,
In klare azuurglans van onwetende oogen,
In 't luid-uit lachen van het schuldloos kind.

W. Kloos.

2 juli.

Liefde, Gij almachtige, ge weet wel, dat het soms schijnt, alsof een mensch zich aan uw macht heeft ontworsteld. Alle zachte gevoelens, die de menschen vereenigen, schijnen in zijn hart gestorven. Reeds strekt de waanzin zijn klauwen uit naar den ongelukkige; maar dan komt gij in uw almacht, gij 's levens goede engel en 't verschrompelde hart bloeit opnieuw als de staf van den heilige.

Selma Lagerlöf.

3 juli.

Want noodiger is den man een vrouw

Dan haar een man, en lichter is zijn keus;

De man toch ziet de sekse, maar wij zien

Slechts één in ideaal en werklijkheid.

Wij willen ons verliezen, smelten in

Een anders wijn als blanke paarlen; hij

Wil zich verdubbelen met al wat hij bemint,

Zijn drank door onze paarlen kostbaar maken.

E.B. Browning.

4 juli.

Natuurlijk zou ik niet willen dat je de eindeloos lange rij leegloopende, onbeduidende advocaatjes nog ging vermeerderen met één. Ik zou van je vragen dat je je rechtskennis gebruikte om met al je kracht te werken om het onrecht uit ons wetboek te verwijderen.

Mevrouw Goekoop.

[p. 113]

5 juli.

Gewoonten zijn lastige dingen om mede ten huwelijk te brengen.

Joh. van Woude.

6 juli.

Och weet, wat rede of roede

Ooit vaardig breng' terecht, -

Meest werkt de kracht ten goede

Door God in 't hart gelegd.

De Génestet.

7 juli.

De overwinning is hem, die het meest volharding aan den dag legt.

Napoleon.

8 juli.

De liefde groeit door hare opofferingen; haar loon is dat zij steeds meer liefheeft.

A. Vinet.

[p. 115]

9 juli.

Zij, die plicht erkennen als hun leider, en die dus voor het onzichtbare zich buigen, hebben de kern van elken godsdienst.

Charles Boissevain.

10 juli.

Diegenen, welke door de wereld droomers worden genoemd, zijn dikwijls klaar wakker, en de zoogenaamde wakkere en nuchtere menschen slapen.

Mevrouw Goekoop.

11 juli.

Geen weg voert van zinnelijken hartstocht tot geestelijke sympathie, - maar wèl zijn er veel wegen, die van sympathie tot hartstocht leiden.

Henri Lou.

12 juli.

Verheffend is de gedachte dat het goede, het edele niet sterft; - dat vriendelijkheid vriendelijkheid wekt, - en dat waarheid en goed vertrouwen nooit verloren gaan. Niets gaat verloren.

Samuel Smiles.

[p. 117]

13 juli.

De wereldsche moraal is een kunstig ingelegd mozaïek, waarvan de tallooze bonte stukjes bij de minste schudding uiteenvallen; de christelijke moraal is het uit arduin opgetrokken gebouw, waarvan elk gedeelte denzelfden steun vindt in zijn diepen grondslag, onwankelbaar vast staande als de grond, die het draagt.

A. Vinet.

14 juli.

Ik weet, in ieder leven staat uw troon,

Elkeen doet gij ten strijd de lend'nen gorden

Ja, 't leven zonder u - wel ware 't schoon!

En toch - ook gij verdient doorleefd te worden.

Gij komt den geest herinn'ren aan zijn waarde,

Door strijden zijn de grootsten groot gemaakt,

Door strijden voor een hooger doel op aarde.

Henri Lou.

15 juli.

Es ist so still geworden,

Verrauscht des Abends Weh'n,

Nun hört man aller Orten

Der Engel Füsze geh'n.

Rings in die Thale senket

Sich Finsternisz mit Macht -

Wirf ab, Herz, was dich kränket

Und was dir bange macht!

Gottfried Kinkel.

16 juli.

Karakter is macht, is invloed; - het maakt vrienden; het schept kapitaal, geeft bescherming en steun en opent een zekeren en gemakkelijken weg tot rijkdom, eer en geluk.

J. Hawes.

[p. 119]

17 juli.

Er zijn oogenblikken in het leven, wanneer onze gemoedsaandoeningen ons zoo geheel beheerschen, dat ons alles wat naar conventioneele vormen zweemt, belachelijk schijnt.

Joh. van Woude.

18 juli.

Toornbleek, vertredend ketenen van zwijgen
Gesmeed door eeuwen, met geheven armen
Aanklagend de Aardverdeelers, zie ik de Armen
En hoor hun kreet van leed ten hemel stijgen.

O, 'k wilde ze alle in liefde's mantel warmen!
Als wrekers spreken ze, eischend recht en dreigen
Met de eigen zweep, die hèn deed nederzijgen,
De slechte rijken, arm aan zacht erbarmen.

Hélène Swarth.

19 juli.

Onder de gelukkigste dagen van een kind moet zijn verjaardag behooren. Zeker - het weet wel dat vader, moeder, broers en zusters het liefhebben, maar nu en dan moet het die genegenheid eens heel duidelijk voelen en tasten. Als de gelegenheid daartoe niet bestond zou men ze moeten maken; maar zij is er: de verjaardag. Laat de liefde van vele dagen als door een brandglas vallen op dien éénen.

J. Kooistra.

20 juli.

Give me that man

That is not passion's slave, and I will wear him
In my heart's core, ay, in my heart of heart.

Shakespeare.

[p. 121]

21 juli

Er is zoo iets ontmoedigends, illusie-vernielends, in den aanblik van eene menigte, die, bijeengekomen onder den schijn van hoog kunstgenot, overal hare armzalige bekrompenheid, haar pretbejag van lagere, dierlijke soort meebrengt; - waarvan de vrouwen gemeenlijk geen andere wijze van zich amuseeren kennen dan door gichelen en elkaars nijd opwekken van mooie toiletten; - waarvan de mannen, geeuwend, wenschend thuis te zijn, zich den tijd dooden met drinken en elkaar dubbelzinnige aardigheden vertellen, - waarvan de zoutelooze, banale discoursen, tusschen de beide seksen onderling, worden aangevuld met coquetteeren en speculeeren op de lagere hartstochten van het mensch-zijn.

A. de Savornin Lohman.

22 juli

A little love, a little trust,

A soft impulse, a sudden dream,

And life, as dry as desert dust,

In fresher than a mountain stream.

Stopford A. Brooke.

23 juli

Dieren zijn kinderen, die wij te beheeren Verkregen.....

Fred. van Eeden.

24 juli

Ein kurzer Blick, ein halbes Wort,

Ein Lächeln, kaum geboren -

Ein Händedruck, - mehr braucht es nicht,

Und Treue ward geschworen.

Ein kurzer Blick, ein flücht'ger Grusz,

Ein Wort, halb ausgesprochen,

Ein Händedruck, - mehr braucht es nicht,

Und Treue ward gebrochen!

V.E.

[p. 123]

25 juli

Il faut que la bonté soit au fond de nos rires.

Victor Hugo.

26 juli

Wel lijkt nu ieder beeld belach'lijk
Den wijzen mensch, bij Gods volstrekt bestaan,
Maar de verwaande, die uit trots, verachtelijk
Versmaadt de heil'ge pogingen gedaan
Om 't Hoogste te gedenken en te loven,
Zal wel verdorrend in zijn waan vergaan.

Fred. van Eeden.

27 juli

Mann kann mit Feuer das Feuer nicht löschen, mit Wasser das Wasser nicht trocknen, mit Bösem das Böse nicht vernichten.

Leo Tolstoï.

28 juli

Kan er grootscher gedachte voor twee menschelijke zielen zijn dan deze, dat zij levenslang zullen samengaan om elkaar in hun werk te sterken, in alle leed bij elkander troost zullen vinden, en bij het laatste afscheid dezelfde dierbare onuitgesproken herinneringen zullen zien voorbijgaan aan hunnen geest.

G. Eliot.

[p. 125]

29 juli.

Het is ons zoo goed, als wij al ons twijfelen en vragen eens staken en ons geheel geven aan den invloed der Natuur, die haar werk doet, stil maar gestadig en zonder discussies.

Zola.

30 juli.

Verdraagzaam te zijn jegens den onverdraagzame is een der moeilijkste beproevingen, die ons kunnen worden opgelegd.

Edna Lyall.

31 juli.

Hoe treurig is het, dat het verleden niets is dan wat herinnering, die als asch stuift door onze ziel, en die wij soms verzamelen willen in een kostbare urn, te vergeefs. Hoe treurig is het, dat men niet kan blijven treuren, al wil men, omdat het leven niet wil.

Louis Couperus.