De nieuwe Walcherse ploeg, opgestelt door een Zeeuwsche boere knecht, tot vermaak der jeugd

(1802)–Jan Gerritse Wondergem– rechtenstatus


Een Niew Lied. Van een Meisje die dag en nacht gekweld werd van de Min. Stem: Van het Nonnetje. Kwelt my niet meer myn gedachten, Dewyl het tyd van slaapen is, Laat ik toch met zorge wachten, Ja myn hart verslaagen is. Ja door heen en weder denken, Het kan nimmer anders zyn, Ach dat een my rust kwam schenken, Zoude ik niet vergaan van pyn. Ja myn vreugd is dan verlooren, Ach waar zal myn hulpe zyn. Ach was ik maar nooit gebooren, Ach wie helpt my uit de pyn? Ach ik wil toch liever sterven. Of verlost zyn van die smart, Ik wil liever myn jong leven derven, Dan altoos verwond in myn hart. Al zie ik den dag aanbreeken. En de Zon met helder schyn, Al myn bidden en myn smeeken, Die verligten niet myn pyn. Als den nacht komt is het lyden, En den dag ook voor gewis,
[pagina 64]
Ik kan misschen geen van beiden, Ja geduld het beste is. Moet ik dan van druk versmagten? Ziet geen een Jongman my aan? Stelt geen Jongman op my zyn gedachten? Groote God! dan is het gedaan. De schaamte doet my zwygen, Waarvan dat ook klopt myn hart, Ach wat heb ik gaan bedryven, Dat ik ondergaan die smart. Kom Dood! kom my verslinden, Vol van schrik en angste groot, Voor my is niets te vinden, Dat my redde uit de nood. Laat ik nu myn traanen droogen, En gaan kiezen weer de rust, Ja de traanen van myn oogen, En voldoen toch niet myn lust.