Het leven en de uitgelezen verzen van Elizabeth Wolff-Bekker

Op het afbeeldzel van myn hooggeschatten vriend, den eerwaarden heer Pieter Theodoor Couperus, predikant te Gouda.

Hy, die welspreekendheid aan wijsbegeerte paart,
Wiens schrandren geest men ziet in zyn gelukkig wezen,
Wiens edel hart wy in zyn fraaie trekken leezen,
Zyn vrienden dierbaar is om zyn verstand en aart:
Hy, die het waar belang der Christenen bevoordeelt;
Hy, die gewetensdwang en dweepery bestrijdt,
Den doolenden vermaant, nooit liefdeloos veroordeelt,
Een schat van gaaven aan den besten Godsdienst wijdt;
De afschuuwlyke ondeugd voor zyn sterke taal doet beeven,
Ons predikt: - ‘Vlied haar, ze is de snoodste kettery!’
Aan 't nederig Berouw, van dwaazen hoogmoed vry,
Den weg ten Hemel wijst door zyn voorbeeldlyk leven;

[p. 154]

 

Den zondaar overlaat der Godlyke Genaê;

 

Van iedle trotschheid vry; van heerschzucht hoogst afkeerig,

 

Een vriend, een leerling van den wyzen Venema,

 

Ziet gy op dit paneel. - Gy zijt met regt begeerig,

 

Aanschouwer! daar ge u oog vest op zyn Beeldtenis,

 

Den naam van hem, dien u Le Croix vertoont, te hooren:

 

'k Beklaag u, kent ge 'm niet - maar oordeel zelf: het is

 

Couperus, Frieslands roem, der Kerk tot nut gebooren.