Brieven van Betje Wolff en Aagtje Deken

CLXIV. (Aagtje Deken aan Mr. H. Vollenhoven, Amsterdam.

Geachte Vriend!

Mag ik, voor eenige oogenblikken, uwen aandacht bepaalen by beuselingen, waartoe eenen man als gy zyd, door ongewoonte, misschien uwen aandacht meerder noodig hebt als tot zaaken van zeer veel gewicht. Mevrouw Kool melden ons, een dag vóór onze lieve Beth aan u schreef, dat zy het jacht over veertien dagen van Amsteldam verwachten, en dat wy, indien het bewuste pak aan het huis van den heer Bierens bezorgd wierd, wy het zoude ontvangen. Opdat het aan ons niet haaperen zouden, schreef myn vriendin op het oogenblik; maar het jacht, in plaatsch van over veertien dagen te vertrekken, was reeds happa (zeggen de kinderen) vóór het pak kwam. Nu hebben wy, in ons vrouwelyk geheim comitee, een ander zeer wys plan beraamd, en verzoeken u het pak te bezorgen ten huize van onzen byzonderen grooten vriend Maurits van Hall; die moet eenige goederen verzenden voor onzen vriend, den Heer Kool, en, volgens zyn vrouwtjes order, zal dan het pak mede koomen. Gy kund, met uw bekend oordeel, gemaklyk besluiten, dat daar er

[p. 366]

reeds in de weinige bovenstaande Regels zo veel Vrienden en Vriendinnen gevonden worden, waarop wy maar daanig en daanig grootsch zyn, dat wy nog niet, onder de elendigste van onze gelukkige Republiek behooren. O, men koopt zulke beroerde vrienden voor goud ende zilver; maar vrienden in teegenspoed gebooren zyn looten uit de looterei, of liever, zo wel als wyze vrouwen, van den Heere. Gy zuld myne gedachten niet van eene jeugdige wuft- en wildheid beschuldigen, wanneer ik zo oogenbliklyk niet overspring, maar zagtkens overga tot uwen geliefde echtgenoote; deeze overgang is zo natuurlyk en onmerkbaar, dat de eene zonder de andere zich byna niet denken laat. Hoe vaard deeze Moeder in Israël? o myn vriend! ik neem zoveel belang in Moeders die deezen naam verdienen, dat ik het behoud van ons sinkend vaderland byna van Haar geheel verwacht. Maar ik moet van dit onderwerp afblyven, om mynen brief niet onbescheiden lang te maaken, en u uwen kostelyken tyd te ontrooven. Kund gy eenige oogenblikken uitbreeken, meld ons dan eens, hoe gy en uw geheele huisgezin het heeft; myne lieve vriendin is reedelyk wel, maar heeft het zo verbaazend druk met vertaalen om de spyze die vergaat, maar toch niet te ontbeeren is, dat ik verplicht ben, byna alleen de correspondentie aantehouden. Ik sukkel zo wat in myne kleine waereld rond, en heb het thans weer zeer ongemaklyk met de Roos in myn Mond; doch wy worde beide oude luidjes.

Ik lees daar myn brief nog eens over, en merk dat ik van daag door de woordekes byna geregeerd wordt. Om uw keurig oor met deeze eenzelvige lettergreepen niet weer te kwetsen, breek ik af, naar u het vriendelyk compliment van myne vriendin te hebben overgebracht, van ons beiden aan Mevrouw uwe echtgenoote verzocht, en ons in uwe aanhoudende vriendschap aanbevoolen te hebben. Vergeet ook niet, uw kroost van onze achting te verzekeren.

Betje. Aagtje.

's Hage; het zesde jaar van onze gelukkige

afhankelykheid van Engeland, Pruisschen, en

Vrankryk. Vive la Republiece!