XCVII. (Aan den heer Gerrit van Nymegen en echtgenoote, Rotterdam.)
Waarde vrienden!
Ik kan onmooglyk schryve, zo krank ben ik sederd 4 weken op nieuw; al myne kragten zyn weg, ik kan naauwlyks verbed worden; al myne zenuwen zyn als beroerd! Aagie ligt aan ysselyke derdendaagsche koortsen. Oordeelt des niet liefdeloos over my of haar: ik heb ziek geweest genoegsaam so dra ik thuis kwam! ik kan, ik mag niet langer. Wy zyn u altoos dankbaar, maar wie kan tegen zulke smartelyke krankheden? - Groet hartelyk allen de uwen; wy zyn uwe opregte vriendinnen; niet boos op ons zyn, Gerritje-lief & Aagie-lief!
De Wed. Wolff en A. Deken.
Op myn bed, 9 Dec. 1779. Ryp.
Auteursrecht onbekend