Zo koom ik thuis, & zo zet ik my aan 't schryven. Myn hoofd is verward, ik kan niet bedaard denken aan alles wat ik u alle drie verschuldigd ben. Nogmaal dank voor alles.... Permitteer my dat ik nog een dag of twee mag wagten om u beter te doen zien dat gy nooit een gevoeliger, een dankbaarder, een opregter hart verpligt hebt dan dat van Wolfje. Ik kan nu niet schryven.... lieve, dierbaare vrienden, ontvang deeze confuse brief als een zeer sterk bewys hoe myn erkentelyke ziel is aangedaan, & verwagt nog deeze week meer schrift.
[pagina 180]
[p. 180]
Myn waarde Echtgenoot groet u allen van harten & ik ben, naar herhaalde dankbetuigingen, lieve waarde vrienden
Uw allerWolfje.
[Beemster, 14 Oct. 1776.]
Kus de kindertjes eens voor my. Onze lieve Deken zal u deezen in voorraad bezorgen. Zeg aan Juffr. G. dat ik geschreven heb. Ik zal haar ook deeze week schryven. Kan nu volstrekt niet: ik ben te zeer aangedaan!
Auteursrecht onbekend