Brieven van Betje Wolff en Aagtje Deken

LVII. (Aan Mr. G.G.G. van der Mieden, in Alkmaar).¹

WelEdelGestrenge Heer!

Met het uiterste genoegen hebbe ik de Verhandeling van ‘de ziele onkundig van zich zelve’² gelezen! 't Is een zeer schoon

1 Hij was lid der vroedschap van 1757-'88, en sedert 1778 bij tusschenpoozen burgemeester. Zie nog bl. 128, noot 1.
De familie woonde 's zomers op ‘Kerkzicht’ bij de Beemsterpastorie.

2 De titel in zijn geheel luidde:
Redevoering over de menschelyke ziel van zich zelve geheel onbewust, in het openbaar gedaan in de groote openbaare Schoolplaats van Leidensch Hoogeschoole door Petrus van Musschenbroek by zyne aanvaarding van het ordinaris Hoogleeraarsampt in de wysbegeerte en wiskunde den 25 January 1740. En uit het Latijn in het Nederduitsch vertaalt en met aanteekeningen vermeerdert door Mr. Gualth. Georg. Gidn. van der Mieden.

[p. 168]

stuk & doet u, als vertaaler, veel eere. Musschenbroek verdient, dat een man als Gy, zyne ledige uuren en kundigheden aanlegt, om my en anderen, die smaak hebben in zulke Methafisische onderwerpen, te verpligten, door ons zyne gedagten over te brengen.

Gy hebt ook zeer wel gedaan om, voor uwe belezenen, de aanmerkingen er by te voegen: met één woord - myn oordeel zy dan van veel of weinig belang, dat ik niet onderzoek - ik meene dat het stuk meesterlyk is uitgevoerd & ik hoop des, dat het u zal amuseeren om ons van tyd tot tyd op deze wyze aan uwe naarstigheid te verpligten. Ik neme de vryheid om het manus^t, hier neevens dankelyk te restitueeren, denkende dat ik met het spoedig thuis te zenden best voldoe aan uwe intentie.

Myne complimenten verzoekende aan mevrouw & het verder gezelschap, tekene ik my met hoogachting

Uwe ootmoedige Dienaresse

E. Wolff geb. Bekker.

Van huis, 5 Aug. 1776.