Brieven van Betje Wolff en Aagtje Deken

[p. 156]

LIII. (Aan den heer J.E. Grave.)

Myn Heer!

Wel nu zal ik u dubbeld zien te vriend te houden nu gy het amt van Secretaris uwer zuster, by my bekleed! Ik ontving in lang geen zo aangenaame Brief als dien die ik getekend vond: ‘Uw opregsten vriend, & dienaar Jan Everard Grave’. Is ons leven niet te kort, & het papier te duur om elkander niet maar eenvoudig onze gedagten uit te drukken? Laaten wy dan maar zeggen dat wy héél wél met elkander te vreên zyn; & dat wy geloven dat de tyd ons vrienden, in den waaren zin des woords, maaken zal? Ik herhaal het nog eens, dat gy my een aller aangenaamste avond geprocureerd hebt. Mogelyk - wat zeg ik? - zéér zeker, heeft het byzyn uwer engelagtige suster alles den regten smaak gegeeven. Dit is waar dat het berigt dat gy my van haar, op myn sujet geeft, my onuitsprekelyk behaagde: & dat de kunst stukjes my te aangenamer zyn, om dat zy my door zulk eene lieve hand zyn toegezonden. Maar! dat stoute Meisje! ô kon zy my wel, ze zou niet schroomen my eens te doen zien dat zy schryven kan! Geloof my, myn hart is beter dan myn hoofd; & de qualiteiten van de ziel overtreffen by my verre die van het vernuft. Nu, al met er tyd! ik kan wel wat wagten; nu ik weet dat zy niet geheel onverschillig voor my is. Tyd, & occassie doen veel af. Zeg de lieve schat dat zy alle daag maar 2 menuten om my denkt; & dat ik al eens van haar gedroomt hebbe; 't is de zuivere waarheid.

Schryf my tog haar voornaam eens, bid ik je, indien het schelmpie het zelf niet wil doen; maar ik heb haar zó lief, dat ik haar haar volle zin geef, en des te eerder, omdat ik my vleye intusschen nog wel eens met een brief van u, myn waarde Vriend, vereert te zullen worden. By occasie kome ik wel eens in de stad, doch wanneer is onzeker; dit kunt gy verzekert zyn, dat ik om u en de uwe te eerder zoude komen. Het is my lief, dat myne woelagtige tegenwoordigheid u niet mishaagt heeft, maar ik was zo vrolyk door

[p. 157]

aant.
't geluk, dat ik genooten had van u te leeren kennen; & zo opgewekt door uwe lieve zusters byzyn, dat de thermometer myner blygeestigheid boven stille vergenoeging geklommen was. ô wat zou ik my gelukkig agten indien ik myn aangenaam buitenleven met zulke twee menschen konde smaaken! Ik weet niet hoe of het zo is; doch nooit heeft my iemand, in zo weinig tyd, zo ingenomen als uwe zuster. Groet van ganscher harte uw vriendelyk vrouwtje, & lieve kindertjes, ook Mejuffr. Bag. Of gy in lange niet van my hoorde, wees verzekerd dat myn hart het zelfde is voor u, & uwe suster. Ditmaal moest ik u cito antw. Wat was dat een gouwe dag voor my! Kwaamen er meer zo! Adieu! mon ami, vergeet my niet zo gy my geen verdriet wilt aandoen & geloof my dat ik met de grootste opregtheid & hoogagting my teken

Uwe geneegene vriendin

Betje Wolff.

Beemster .