Economische liedjes

[p. 243]

De gelasterde onschuld.

Wys: Psalm 81.

Krenk myn goeden naam,

Wat zal my dat schaaden?

't Vuile van uw' blaam

Hecht niet op myn' daaden.

Wilt die leugentaal,

Die gy uit durft strooyen,

Toch met woordenpraal,

Op 't behaaglykst tooyen.

Wat ge, o laage Nyd,

Van my durft vertellen,

Hoe gy naar my byt,

Gy kunt my niet kwellen.

[p. 244]

 

Maak wat min gerucht,

 

Wilt gy van my liegen?

 

Klaag, en schrei, en zucht,

 

Dit kan 't meest bedriegen.

 

 

 

Blyf van myne Leer,

 

Val op myne zeden:

 

Dan kunt gy met eer

 

Mynen lof vertreeden.

 

 

 

Noem myn' snoode daên;

 

't Komt toch op één leugen

 

Min of meer, niet aan,

 

Voor hen die niet deugen.

 

 

 

Zeg toch aan de liên,

 

(Woorden zyn maar woorden:)

 

Ik heb 't zelf gezien,

 

Schoon gy 't niet eens hoorden.

[p. 245]

 

Zeg, al wat gy wilt,

 

Gy kunt my niet krenken;

 

De onschuld is myn schild:

 

Ik blyf aan het denken.

 

 

 

Nog een oogenblik,

 

En 't zal al verdwynen.

 

Dan zult, gy en ik,

 

Voor Gods troon verschynen.

 

 

 

Dan, o laage nyd,

 

Zal myne onschuld blyken;

 

Daar zult gy, o spyt!

 

Ook geen vonnis stryken.

 

 

 

Krenk myn goeden naam,

 

Wat zal my dat schaaden?

 

't Vuile van uw blaam

 

Hecht niet op myn' daaden.