| |
| |
| |
De huisvrouw.
Wys: Houssee, housses, de Spaansche Vloot.
Myn Meid! zy zal zo dryvend weg;
Zy heeft geen kriezel overleg,
Daar komt niets uit haar hand.
Als ze om een boodschap word gestuurt
Dan heeft ze rust noch duur,
'k Zie haar, al is 't ook in de Buurt,
Niet weêr in een rond uur.
Zeg ik er van, dan is 't: ‘wel nou,
Men hielp my 't allerlaatst, Juffrouw’.
Zy legt tot agten op haar bed,
Daar wordt in 't minst niet op gelet,
Die Meid bouwt hier de Hel.
| |
| |
'k Ging ook naar de Besteedster toe,
Ik wagt haar aan myn huis.
Die Jakomyn ben ik zo moê!
De Buuren babblen wel, dat 's waar,
Dat ik ten minsten binnen 't jaar,
Daar is myn Lyst, kom 'k zal eens zien
‘Woont zy ook by gemene Liên?
Van Linnen, in haar kist, of kas?
Want ziet, ik stuur myn groote Wasch
| |
| |
Is zy wel eerelyk en trouw,
Kan zy wel tegen hitte en kou?
Heeft ze in de spys ook keur?
Is zy ook bekkig en brutaal?
En Spreekt zy ooit weêrom?
Houdt' ze ook van opschik? is ze kaal?
Is zy ook koppig als m' iets zeidt?
Blyft zy wel aan er werk?
En 't geen my meest aan 't harte leidt,
Kookt, bakt, en braad zy wel aan't spit?
Is ze op een stoof, wanneer zy zit,
| |
| |
Is ze op 't half elven ook gestelt?
Dat valt by my nooit voor.
Versnoept zy ook haar mooye geld?
Of brengt zy 't nutloos door?
Wordt door haar, als zy is bezweet,
Ook sterken drank gebruikt?
'k Vraag of zy pry, of uyens eet,
Daar 't hele huis naar ruikt?
Loopt zy ook snappen by de Buurt,
Vryft ze, als zy Tin en Koper schuurt,
Schuurt zy het Marmersteen wel blaauw?
Schrobt zy de Stoep wel bruin?
Is ze ook wat handig, en wat gaauw?
En werkt ze ook in den tuin?
| |
| |
Heeft ze in haar handen ook de kou?
Want kyk, ik val wat vies;
Zo dat ik van geen smeerzels hou,
't Is ook maar tyd verlies.
Of zweeten ook by zomer tyd
Haar voeten? 'k heb een trap
Zo wit, zo zilverschoon, als kryt,
Vraagt zy ook om een hooge huur’?
Dan zal 't voor vast niet gaan:
Want alles is, helaas! zo duur,
Ik zelf leg 't zuinig aan.
Net veertig gulden, en niet meer,
't Is gelds genoeg; nou, ik begeer
Daar voor een flinksche meid.
| |
| |
Zie zo! dat is wel overlegt,
'k Heb 't nog niet aan myn man gezegt,
Wist hy 't, hy gromde maar.
De mannen kunnen toch geen kwaad
Zo 't schynt, in meiden zien.
Ja! of hy zwijgt en of hy praat,
‘Wat blieft myn Heer’? is 't voor en na,
En ziet, myn Heer laat zich, och ja,
Begoochlen door dat zwyn...
Daar is hy zelf: wel Kostlykheid!
De spys is naar uw smaak bereidt.
Kom, maak dat jy wat est,
|
|