Economische liedjes

[p. 88]

De vriendin der menschen.

Wys: Vous l'Ordonnez, je me ferai connaitre.

Wat kan op aard toch meer genoegen geven,

Dan zo veel goeds te doen, als men vermag?

Dan dat men poogd door oefning, dag aan dag,

Steeds tot meer nut van anderen te leeven?

Wat kan zo zeer een deugdzaam hart bekooren,

Dan dat het vind hoe onze zorg en vlyt,

Die men uit liefde het menschdom heeft gewyd,

Niet t' eenenmaal, by allen is verlooren?

Spreek my nooit van myn medemensch te haaten,

Dan zelfs ook niet, als hy me ondankbaar is;

Och, dan heeft hy al myne deerenis:

Hy doolt; mag ik een doolenden verlaaten?

[p. 89]

 

'k Ben de Vriendin van myn natuurgenooten:

 

Wat scheelt het my of Timon hierom lacht?

 

Heb ik dan ooit naar zynen of getracht?

 

Welk een vermaak de elenden te vergrooten?

 

 

 

Kan er ook wel een snooder ondeugd wezen

 

Dan zy, die spot met treurend klaag geluid?

 

Dan zy, die 't hart voor liefde en vriendschap sluit; Wonden vergift, ook die men kon genezen?

 

 

 

Rampzalig Mensch!... maar kan ik u dus noemen?

 

Neen, neen, gy zyt dien edlennaam onwaard':

 

Gy hebt het hart, gy hebt des Tygers aart:

 

Vergeefsch, vergeefsch is 't op uw deugd te roemen,

 

 

 

'k Zie in uw oog en haatelyke trekken

 

Laagheid van ziel en onbetembren waan:

 

Poog voor geen vriend der Deugd meer doortegaan,

 

Ten zy gy wilt een Huichelaar ontdekken!

[p. 90]

 

Waarom, waarom het menschdom te verlaagen?

 

Waarom zyn zucht ter deugd niet aangekweekt?

 

Hoogmoed, die nooit dan bitze schemptaal spreekt,

 

Zal, moet altyd verbittren en mishagen.

 

 

 

Als wy het heil van anderen beöogen,

 

Laat het geschiên met zagte minzaamheid;

 

Zy is 't, die 't hart voor onderwys bereidt:

 

Geen dwang heeft op den vryen mensch vermogen.

 

 

 

o Lieve Jeugd! 'k zal steeds uw best betrachten.

 

Ik paar voor u het nuttige aan 't vermaak.

 

Vorm, vorm uw hart, uw oordeel, uwen smaak;

 

Houdt uwen pligt altoos in uw gedagten.

 

 

 

Zoekt gy 't geluk? Gy zult het nergens vinden

 

Dan in te doen, het geen Gods wet gebied:

 

Godsdienst maakt bly; hy kende nooit verdriet.

 

Laat door geen schyn uw spelende oogen blinden.