Economische liedjes

[p. 56]

De vriendschap.

Wys: Ohne lieb, und ohne Wein.

Wat zou toch ons leven zyn

Zonder ware vrinden?

Zelfsverveeling, zielepyn

Zou men ondervinden.

Wat baat Roem en Overvloed

Zonder hartvriendinnen?

Wat is 't dat het hart voldoet?

Denken, en beminnen.

Trotsche Rykdom, wekt gy nyd

By hen die wél denken?

Neen, geen hart aan deugd gewydt,

Zal u hulde schenken:

Vriendschap durft niet binnen gaan

In uw' grootsche zaalen;

Daar de wellust en de waan,

De ydelheid onthaalen.

[p. 57]

 

Vriendschap zegt: voel, en geniet

 

't Geen ik aan kom bieden;

 

Dit's te taal der Mode niet,

 

Of der ryke lieden.

 

Wat is voelen, wat 's genot,

 

Zullen zy haar vraagen:

 

Laaten wy die haar bespot

 

Haaten; - neen, beklaagen.

 

 

 

Wat m' ook van de Vriendschap zegt

 

Woonend bij de vrouwen,

 

De onze is sterk, getrouw, oprecht,

 

Nooit zal zy ons rouwen.

 

Achting lag voor haar den grond;

 

Ze is een telg der reden;

 

Wufte drift durfde in 't verbond

 

Tusschen ons niet treeden.

[p. 58]

 

Nutte kennis, stille deugd,

 

Gulle saamenspraken,

 

Scherts, die prikkelend verheugd,

 

Geestige vermaken;

 

Vreugd, die Godsdienst en natuur

 

Schikten voor dit leven:

 

Dit zien we alles op den duur

 

Ons door Vriendschap geven.

 

 

 

Die bestendigheid van aart

 

Daar de mans op roemen,

 

Om dat zy zich méér bedaart

 

In de Vriendschap noemen,

 

Onderscheid hen van ons niet:

 

Vrouwen die beminnen,

 

Draagen, zwygend, 't zwaarst verdriet

 

Haarer ziels vriendinnen.

[p. 59]

 

Als de Mode 't onderscheid

 

Van der vrouwen zeden

 

t' Eenenmaal heeft afgeleid,

 

Met dat van het kleden:

 

Als ze alle orde heeft geweert

 

In gewaad en wandel;

 

Vrouwen Stuurmanskunsten leert,

 

En schikt tot den handel:

 

 

 

Moeders van haar' zuigeling

 

Aftroont om te vegten;

 

Onze Sex in haaren kring

 

Niets meer uit kan regten.

 

Als de mannen, laf en wuft,

 

Hunnen moed verliezenj;

 

't Oordeel ruilen voor 't vernuft,

 

En het Naaldwerk kiezen:

[p. 60]

 

Als de vrouwen openbaar

 

Op de Beurs verschijnen;

 

En de mannen, bleek en naar,

 

In hunn' huizen kwynen:

 

Als de Mode door haar magt

 

Alles kan beroeren,

 

En door toverende kragt

 

Zo veel uit zal voeren:

 

 

 

Dan zal uit dat vreeslyk kwaad

 

Nog dit goede komen,

 

Dat ons hart, 't geen vriendschap slaat,

 

Geen meer hoon zal schroomen.

 

Dan, dan roemt men onze trouw,

 

't Blykt dan ook uitwendig,

 

Dat de Vriendschap eener vrouw

 

Teer is en bestendig.

[p. 61]

 

Nu de vriendschap in ons zucht,

 

Schynt ze uit ons verbannen;

 

Doch dan maakt zy veel gerucht,

 

Zo als by de mannen.

 

Als de vrouw een troon en kroon

 

Heeft om weg te schenken,

 

Dan zal men aan Sauëls zoon,

 

Noch aan David denken.

 

 

 

Waardste vrienden, 't lust ons niet

 

Onzen kring te ontloopen,

 

De eer die ons de Mode biedt

 

Voor dien prys te koopen.

 

Wat, wat raakt ons dwaazen smaad?

 

Wy zyn toch vriendinnen.

 

De eer die ons te wagten staat

 

Stroomt uit ons beminnen.

[p. 62]

 

Laat ons in ons vreedzaam huis

 

Onze vriendschap sterken!

 

Warsch van stads, en markt gedruisch,

 

Steeds iets nuts bewerken,

 

Dan zo zal ook onzen geest,

 

Deezen lof ons geven:

 

Gy zyt in het minst en meest

 

Vriendschap trouw gebleven.