Economische liedjes

[p. 133]

De landbeminnaar aan eenen vriend in de stad.

Wys: Mars van Dessau.

Wel man! wat kan

U in de stad behaagen,
Dat gy my durft plaagen

Om myn keur?

't Lust my niet te leeven

Naar de fleur;

Al wat de stad kan geeven,
Al wat de stad kan geeven,

Heeft geen smaak of geur.

Gy hoopt, gy loopt,

En kunt het toch niet krygen;
Dat vermoeyend hygen,

Baat u niet.

Dat gewoel, dat slooven,

't Geen men ziet,

Zal u de rust ontrooven,
Zal u de rust ontrooven,

Wordt u tot verdriet.

[p. 134]

 

Gewis, het is

 

Voor my om van te schrikken;

 

't Kan my niet verkwikken,

 

't Geen gy smaakt,

 

Als gy heele nagten

 

U vermaakt,

 

Met naar vreugd te wagten,

 

Met naar vreugd te wagten,

 

Die u nooit genaakt.

 

 

 

Kwam ik, met schik

 

Des morgens negen uuren,

 

U zo eens begluuren

 

Gy sliept zagt;

 

Hadt 's nagts niet geslapen,

 

Maar den nagt,

 

In een dag herschapen,

 

In een dag herschapen,

 

Zo als gy plagt.

[p. 135]

 

Gy draalt, gy maalt,

 

Gy loopt al op en neder,

 

En kykt naar het weder,

 

Of de lucht:

 

Dat is tyd verspeelen

 

Zonder vrugt!

 

Dat is zich zelf verveelen

 

Dat is zich zelf verveelen,

 

O dat is een klugt!

 

 

 

Hoor my, wilt gy,

 

Onschuldige vermaken,

 

Onverhinderd smaken?

 

Koom op 't Land.

 

Leer eenvoudig leeven,

 

Heb verstand!

 

Natuur wil heil u geeven,

 

Natuur wil heil u geeven;

 

Neem het uit haar hand.