Historie van mejuffrouw Cornelia Wildschut. Deel 4

Drie- en- vijftigste brief.
De Heer willem stamhorst, aan den Heere paulus wildschut.

waarde broeder!

De verzekering van het u dreigend ongeluk hebben wij met de grootste deelneeming verstaan, een ongeluk, 'twelk u, om uwe en uwer vrouws en dochters levenswijs, nog te zwaarder moet treffen: het zoude wreedheid zijn, een ongelukkig man, die zig zelven zo verregaande beschuldigt, met verwijtin-

[p. 94]

gen te overladen: het smart mij dies te meerder, wijl ik niet, (zo als gij weet,) in staat ben, u een krachtige hulp medetedeelen, niet alleen door het verlies het welk ik in uwe zaaken lijde, maar ook om dat ik twee kinderen heb, voor welken te zorgen mijn grootste pligt blijft; doch ik heb u een ander voorstel te doen: verkoop alles, en betaal als een eerlijk man, zo verre het u mogegelijk zij; toon nu, door dus te handelen, dat gij het vertrouwen van braave lieden niet onwaardig zijt, al hebt gij misschien niet zo voorzichtig gehandeld, als men van u mogt eischen; verklaar alles oprecht; en wend toch geene uitstaande schulden vóór, die gij niet hebt: maar ik vlei mij dat gij dit mijn vermaan niet noodig hebt, en u zult gedragen als de broeder eener der beste vrouwen zig moet gedragen; dan zult gij als een ongelukkig koopman, en niet als een snood banqroutier, uw leven kunnen zien afloopen; en wij bieden ons huis aan, om voor u en uwe vrouw en dochter ten verblijf te strekken, indien gij best oordeeldet uit de negotie te scheiden: ik houde mij verzekerd dat de weldenkende Heer van veen even zo wel nu als voorheen, uwe dochter ter vrouwe begeert; dat hij zig zelven geluk zal wenschen, met de gelegenheid die hij heeft, om haar van zijne oprechte liefde, en u van zijne achting te verzekeren; zullende hij wel zorg draagen, dat alles met eer en cordaatheid behandeld worde - Zie toch uwe dochter met zachtheid en met reden te overtuigen

[p. 95]

dat dit huwelijk haar en u allen gelukkig maaken zal: evenwel, gij moet haar niet dwingen! kan zij hem niet beminnen, of weigert zij hem nader te leeren kennen, stel haar dan voor, om bij ons te komen inwoonen: wil zij dit ook niet, en geeft haare Moeder haar haaren zin, dan zal zij zig de gevolgen van haare dwaasheid moeten getroosten; doch dan past het u, als Vader, haar aantezetten, ja zelfs te noodzaaken, om voortaan huislijk stil en eenvoudig te leeven: zij moet haare verzuimde talenten weder opvatten, en zien nuttig te worden, immers alle noodlooze uitgaaven poogen te leeren verminderen: misschien dat zij nu nog in staat wordt om al uwe liefde, al uwe goedkeuring te verdienen, en uw ongeluk kan des nog een bron van waar vergenoegen worden - dat gij uwe eigene overdaadige levenswijze moet veranderen - daar over kunnen wij geen verschil hebben.....

Daar ontvang ik uwen laatsten brief - ik voeg - hier niets bij, dan dit: overweeg mijn voorstel met zo veel bedaardheid, als u thans mogelijk is; en wacht een omstandig antwoord, zodra ik dien geheelen brief gelezen en wèl overdacht heb - dit weinige alleen om u te verzekeren dat gij waare vrienden hebt, in uwe Broeder en Zuster,

stamhorst.