Historie van mejuffrouw Cornelia Wildschut. Deel 1

[p. 63]

Zevende brief.
Antwoord op den voorgaanden.

Wel Jan-baas! uw brief heeft mij recht smaaklijk doen lagchen! zult gij dan uw' broeder nooit wèl kennen? hoe komt dat, daar ik tog altoos met open deuren wandel? ik, ik misnoegd om dat gij anders denkt dan ik! bemin ik dan de jabroers? hebt gij afstand gedaan van de vrijheid die gij hebt om voor u zelven te denken? geloof toch, nooit behaagt gij mij zo zeer, dan als gij mij, hoe hollebollig ook, uw gevoelen zegt, en mij ter goeder trouwe uit uw eerlijk oprecht hart wakker tegenspreekt: ik weet, jan-Broêr, zo ten naasten bij, hoe u de dingen toeschijnen, en hoe gij dus moet denken; want daar van, beste maar! hangt alles af: voor 't overige hebt gij even veel recht om met mij als ik om met u te verschillen: het is niet dan billijk dat wij beiden ons advis bij de reden haalen; zij, en geen menschlijk gezach, heeft de beslissende stem: ik wensch alleen maar, dat gij u de moeite spaardet om eerst in drift zo verre van mij afteloopen, want gij komt tog altoos bij slot van rekening, nog al in mijn schuitjen: onze mietje bekleedt meestentijds de plaats der reden, en zou heel wel ten modél kunnen dienen, indien een onzer bekwaame schilders haar daar voor wilde gebruiken:

[p. 64]

nu, dat dáár gelaten: altoos was ik de grootste vriend der vrijheid, indien men haar maar onderscheidt van losbandigheid: niet alleen casper mijn knecht, maar Snel mijn hond, laat ik eene betamelijke vrijheid in alles, waarin ik, als meester van beiden, geen recht altoos heb om hunne daaden te regelen: alles wat casper voor mij doet, moet hij doen, dan en zo als het mij bevalt; hier voor betaal ik casper, maar met beleefdheid mag hij mij zijne gevoelens heel wel mededeelen.

Wat Snel betreft, daar had ik voorleden maandag ook een historietjen meê: bij mijn vriend stuiring op zijn Buitenplaats gelogeerd zijnde, alwaar ik mij nog bevind, (en dit, eer ik het u vergeet te zeggen, is ook de reden dat gij mij in zo veele dagen niet gezien hebt, want ik ben buiten Haarlem gebleven,) wat wil het geval? uitgelokt door den schoonen avond, en het stille heldere weêr, was ik wat verder voordgewandeld dan ik wist; geheel opgetogen in de overdenking der Godlijke goedheid, die wil dat niemand verlooren ga en alles tot herstelling kome, overviel mij de duisterheid: ik sloeg daarop den naasten binnenweg door het bosch van .... in, om dies te eerder t'huis te zijn: Snel, die nog jong is en heel gezellig, bleef aan den ingang staan; ik riep hem, maar hij bleef daar hij was: kom, dacht ik, dat zijn kuuren van Snel, en ging voord: toen rende hij mij na, blafte, sprong, trok mij aan mijn rok, ging den breeden weg op, en kwam weêr bij mij met al de gebaarden van een goed vriend, die ons wil bewee-

[p. 65]

gen om hem te volgen: ‘Dat is tog raar,’ zeide ik: ‘de hond gaat altoos met mij waar ik ga; hij moet zeker reden hebben voor zijne onwilligheid om mij thans te volgen! kom, kom, ik zal zijn' zin eens doen’ - zo kwamen wij in huis, en ik dacht niet meer aan het gebeurde met Snel; maar, wat wil het geval? den volgenden dag werden hier twee landloopers die de lui geld hadden afgenomen, wèl gekneveld, voorbij het tuinhuis gebragt, en zij hadden hun misdrijf juist daar gepleegd, daar Snel mij niet had toegestaan een voet te zetten: ik was eerlijk genoeg om den hond al de eer te geeven die zijne fijner zinnen verdiende, en besloot meermaals te doen zo als hij best oordeelde: mietje zal mij wel verstaan.

Over cornelis zullen wij eens in 't lang en breed spreeken, zodra ik maar in de stad kom: kom jan-Broêr! gij hebt zo lang geduld gehad, laat u aan een dag of zes niet kennen: alles zal wel te recht komen; alles zal hersteld worden; niets gaat verlooren, geloof gij mij! loop maar in drift niet te verre: gij hebt buiten dit zaaken genoeg: mietje zal het zeker met mij ééns zijn: en gij moogt zo eens wat bulderen en er wat duiveltjens onder roeren, (dat ik evenwel liefst niet hoor, om dat het onnodige moeite is,) maar gij behoort niet onder die rekels van mannen, welke hunne vrouwen haaten om dat die wijzer en beter zijn dan zij - goeden dag des tot wederziens, van uw liefhebbenden Broeder en Vriend

samuel de groot.

[p. 66]

PS. Als ik u spreek, zal ik u wat nieuws van kees vertellen: wees gerust, het is niets kwaads.