Verzameld dichtwerk. Deel 1. Lyrische poëzie

[p. 696]

[Gij die ik deelzaam in mijne eeuwigheid]

Gij die ik deelzaam in mijne eeuwigheid,
o gij die 'k deelzaam maak in mijn verderven:
ik zal wel buiten ruste moeten sterven,
waar gij de zweepe van mijn leven zijt.

Ik ben het peil-lood, aan me-zelf gebonden;
gij maakt me pijl die ge in de sterren schiet;
wat ik u, bitter van mijne onmacht, bied,
hebt gij allang in eigen vreugd gevonden,

o schoone en krachtige! Ik, alle ijlt gewijd,
gedoemd me-zelf de oneindigheid te schenken:
ik ben de slaaf van uw verbeide wenken,
gij die me beidt, mijn kind, gij die me beidt.