Verzameld dichtwerk. Deel 1. Lyrische poëzie

[p. 675]

[o Trouwe vriend der oude dagen]

o Trouwe vriend der oude dagen
die me in uw armen hebt gedragen
zoo vaak, en op mijn mond de vragen
met uwe dichte zoenen sloot;
die, om mijn zieke hoofd gebogen,
in 't spijtig staren van mijne oogen
de deernis van uw mededoogen
liet dalen: schoone, bleeke Dood.

o Broeder die, - toen brooze weelden
me omstraalden, en mijn wangen streelden
een stond, en vloden, - dúur'ge beelden
als zustren aan mijn zijde liet;
zij zwegen, maar haar streelend nijgen
liet vrede om mijn mistroosten zijgen;
haar aêm was rustig, en haar zwijgen
was schooner dan een liefde-lied...