Verzameld dichtwerk. Deel 1. Lyrische poëzie

[p. 587]

[Ik ben geen wakkre lente of een gezwollen zomer]

Ik ben geen wakkre lente of een gezwollen zomer;
'k ben later dan de herfst die huiverend verzijpt;
ik ken 't gewrocht niet van den buik die, loom en loomer,
bij harde stampen voor een helder baren rijpt.

Geen kinder-mondje lacht bij 't spelen van mijne oogen,
en 'k sluit mijne oogen op den dankb'ren avond-brand.
Maar 'k heb een hart dat blankt om weigerend meêdoogen
en lang-verzaakte logen
van zoenen op mijn wang en rozen in mijn hand.