Verzameld dichtwerk. Deel 1. Lyrische poëzie

[p. 586]

[Gebogen, ach, gelijk de nacht gebogen]

Gebogen, ach, gelijk de nacht gebogen,
dees rijpe borst die klopt van harte-bloed.
Traag gaat een wereld blanken in mijne oogen
dien 'k niet en voed.

Een zee van kindren blankt in mijne blikken
die 'k, vol van melk der zorge, nimmer zoog.
'k Ben liefde alleen aan diep-gesmoorde snikken
en hunker-oog.