Verzameld dichtwerk. Deel 1. Lyrische poëzie

[p. 515]

[Die mijn linker-hand omvingert]

Die mijn linker-hand omvingert
laat mijn rechtre vlak en leêg.
Heel de herfst stolt in den wingerd;
heel mijn hart is heet en veeg.

Heil'ge koppigheid van 't lijden:
geene hoop meer om me-zelf;
slechts wat zonne bij 't verscheiden
en wat maan in 't laatst gewelf.

Neen: mijn eindlijk stoelken zetten
aan den rand waar de afgrond gaapt...
- Maar Gij zult mijn blikken betten
met Uw duister, en beletten
God, dat de ooge weent of slaapt.