Verzameld dichtwerk. Deel 1. Lyrische poëzie

[p. 262]

[Hier, waar het gieren zwiert, ter glinster-klare hillen]

Hier, waar het gieren zwiert, ter glinster-klare hillen,
van woelig-joelgen wind die wuift en wapper-waait;
hier, waar een nieuwe lente-zonne, in arren wille,
met bliksemende zeis de zilvren distels maait;

hier, dat een zoevge zee 't gezwoeg der zuivre schuimen
als om een krommen boeg geweldig zwellen laat,
en 't nek-gebogen span der eveningsche luimen
de schuine flanken van dees dorre duinen slaat;

hier, o mijn God, te staan, mijn oog in 't felle lichten
waar alle zonnen rolle' op 't hollen van den tijd;
hier, tusschen lucht en zee, het schroeiïg aangezichte
als eene sterre in deze dubble oneindigheid;

en alles overzien om alles te vergeten;
misprijzend de einders om te rieme' in éenen vaêm;
- de leden schrijnig wel van vlijmmge distel-beten,
maar op den mond, o God, de bete van Uw aêm!