Het museum te Elsene
Aanwinsten
In het complex gemeenten, dat men met den gezamelijken naam Brussel noemt, vindt men menige openbare verzameling van schilderijen en beeldhouwwerken, die niemand kent en die dan ook nooit bezocht wordt, allerminst natuurlijk door de buitenlanders, die naar België komen. Landgenooten en vreemdelingen hebben hierin ongelijk: vooral ten opzichte van moderne kunst zijn deze collecties vaak belangrijk, enkele zelfs van overwegende beteekenis. Dit geldt vooral voor het plaatselijke museum van de voorstad Elsene. Ontstaan, naar ik meen, uit particulier initiatief - hetgeen jaren geleden gebeurd is - en aanvankelijk gevoed door persoonlijke giften, vooral van kunstenaars die Elsene bewoonden, is dit kleine museum onder de degelijkste, die men bezoeken kan. Men vindt er onder meer doeken en beelden van Belgische artiesten - ik noem slechts Léon Frédéric en Constantin Meunier - die, thans tot roem gekomen, er indertijd werken aan afstonden, die voor de studie van hunne evolutie allerbelangwekkendst kunnen worden genoemd en reeds nu in boeken over hedendaagsche Belgische kunst niet meer verzwegen worden.
Het gemeentebestuur van Elsene blijkt er, vooral in de laatste jaren, aan te hechten, werken aan te koopen, die het museum op de hoogte van de tegenwoordige productie moeten houden, zoodat een wandelingetje naar dat museum (voor belangstellenden: in de Van Volxemstraat) de moeite waarlijk loont. Zoo zijn dezer dagen weêr een zes-