Verzameld journalistiek werk. Deel 7. Nieuwe Rotterdamsche Courant november 1913 - maart 1915

[p. 99]

[1914]

Parsifal

Brussel is slechts één dag bij Parijs achter gebleven met de groote repetitie van Parsifel, en dit was de Muntschouwburg aan zich zelf wel verschuldigd, bestuurd door een onzer beste Wagnerkenners, Maurice Kufferath, die met Judith Gauthier den Franschen tekst voor deze Brusselsche vertooningen leverde, is het Théâtre de la Monnaie, lang voor welke andere schouwburg in Frankrijk, de tempel van het Wagnerisme in landen van Fransche taal geweest en gij weet dat nog steeds, nu Wagner overal heeft getriumpheerd, ieder jaar ten onzent een reeks modelvertooningen met de beste krachten der wereld worden gegeven, die ook uit Frankrijk vele toehoorders lokken.

Aldus werd hier een publiek aangekweekt, zelfs onder de burgerij, dat voor Parsifel rijp was, en andere redenen had dan louter snobisme om gretig naar de ‘avant-première’ van het meesterstuk te gaan luisteren. Voor een bijzonder schitterende zaal ging dus de eerste vertooning, die, ik verhaast mij het te zeggen, een triumph is geweest. Parijs had ons Otto Lohse, den gewonen dirigent onzer Wagnervoorstellingen, afgenomen. De jonge Georges Lauweryns had de zware taak der leiding aangedurfd en hij heeft er zich met eere van gekweten, in zooverre dat allereerste lof ongetwijfeld naar het orkest moet gaan, dat met blijkbare liefde en ongewone zorg de partituur heeft ingestudeerd. De in de laatste jaren bijzonder goed geschoolde koren hebben in Parsifal wonderen verricht; hunne vertolking doet men hun nergens na. Wat de hoofdrollen be-

[p. 100]

treft, Heinrich Hensel, die als gast de Parsifalpartij zingt, zooals hij hier vroeger als Siegfried optrad, heeft groot ongelijk dit in het Fransch te willen doen. Zijne uitspraak niet alleen, zelfs zijn geluid schijnt er onder te lijden. Zijne vertolking, die ongetwijfeld de Bayreuther traditie volgt, is ons wel wat zoet en zwaar.

Levendiger, zeer intelligent maar niet innig genoeg bewogen, was mad. Panis als Kundry. Rouard daarentegen is een heerlijke, onvergetelijke Amfortas. De overige rollen zijn goed bezet en zoodoende zal deze vertooning, die misschien niet de ideale is, in haar geheel dan toch wel in staat zijn om ons anders moeilijke publiek te bevredigen. Het publiek scheen na het eerste bedrijf wel wat vermoeid; er werd echter een uur gepauzeerd, waarna het met nieuwe aandacht luisteren kon. Het werk heeft het meer en meer geboeid; men is laat in den nacht uit den schouwburg gekomen onder een heiligen, onafweerbaren indruk. Een laatste woord over de decors, die van den luministischen meester Delescluze zijn. Ik weet niet in hoeverre zij op die van Bayreuth zijn geïnspireerd; op mij hebben zij een indruk gemaakt van verrassende schoonheid met een zeer persoonlijk karakter. Fantazie en stijl zijn erin gepaard tot groote en warme schoonheid. Het bestuur van den Muntschouwburg verdient al onzen lof, dat het dit jaar liet beginnen met een onvergetelijke kunstgebeurtenis, waar ik natuurlijk meer in bijzonderheden op terug keer.

N.R.C., 3 Januari 1914.