twintig millioen kosten! - Ander punt dat gij opwerpt: de geloovige familievader zal overal eene school vinden voor zijn kind; de atheïstische niet. Daar kan op geantwoord: laat de atheïsten eene school stichten, en de subsidies zullen hun niet kunnen worden ontzegd. Want de wet zal gelijk zijn voor iedereen. - Intusschen is het vermakelijk, aan de regeering te hooren verwijten dat zij het openbaar onderwijs te niet wil doen, op het oogenblik dat zij de wedde vermeerdert van de openbare onderwijzers. Weet gij wie het is, die het onderwijs benadeeligt? Gij, die het den weg van het atheïsme opstuwt, tegen wil en dank der bevolking. Leerplicht, in zulke voorwaarden aan te gaan, zou bukken zijn onder eene tirannie, waar België nog niet rijp voor is, waar de meerderheid der Belgen zich niet toe zal leenen!’
En Mélot werd - gij hadt het natuurlijk al geraden - door zijne vrienden geestdriftig toegejuicht. ‘L'orateur reçoit les félicitations de ses amis’, heet dat in officieel-Belgische publicaties. Welnu, ik wensch u hetzelfde, den dag dat gij in de politiek zult treden.
Wat ik u echter niet toewensch: uwe rede onderbroken te zien door een onvriendschappelijk gesprek, zooals het geval was toen Royer sedert slechts enkele minuten het woord van Mélot had overgenomen. Het was het eerste relletje van onderhavige bespreking, en, ik moet het bekennen, het was een duchtig relletje. Hoofdpersonages: de klerikaal Delporte en de liberaal Buyl. Waarbij dient gevoegd voorzitter Schollaert, die waarlijk deed alsof hij nooit ofte nimmer eenige ruzie in de Kamer gewaar was geworden. Hij scheen uit Arcadië terug te keeren, voorzitter Schollaert. ‘En in Arcadia ego!’: het mag volstaan om de