Verzameld journalistiek werk. Deel 4. Nieuwe Rotterdamsche Courant oktober 1910 - november 1911

[p. 273]

Bij De Vreese

Brussel, 19 Maart.

Gisteren ben ik op bezoek geweest bij Godefroid de Vreese. Ik wist, dat hij een paar nieuwe medailles gemaakt had, en hij had mij zeer vriendelijk toegestaan deze eens bij hem te komen bekijken. Daar waren in het voorgedeelte van zijn ruime atelier eenige beeldhouwwerken, die hij onlangs had gemaakt, waaronder dat, bestemd voor den Mont des Arts en dat er dezen zomer al in staff te zien is geweest, maar bepaald nieuws was er niet. De maker van het schitterende monument voor den Sporenslag, dat nu te Kortrijk (zijne geboortestad) staat, heeft tegenwoordig zijn tijd het meest noodig voor zijne medailles, en ik was ook meer den medailleur dan wel den beeldhouwer komen bezoeken, en heb mij hierover niet te beklagen gehad. - A tout seigneur, tout honneur. Zooals men weet, is De Vreese de maker van de nieuwe geldstukken met den kop van koning Albert; deze zijn, hoewel zeer vlak gehouden, voortreffelijk geslaagd. Nu is hij echter bezig aan een nieuwen kop voor het 20-frankstuk, welke hem is opgedragen onder eene voorwaarde, die menig ander zou afschrikken; het relief mag n.l. maar 5 m.M. dikte hebben en dat op een plaquette van 75 c.M. middellijn! Maar voor een moeilijkheid is De Vreese niet bang; al lachend, hier en daar vlugjes aan de weeke klei een retouche gevend, legt hij u uit, hoe hij het nu wel bereikte om aan dat weinige relief toch perspectief te geven. De nieuwe kop is prachtig gelukt, de koning, meer mannelijk dan op het vorige model, heeft een uniform aan, waarvan de geborduurde kraag

[p. 274]

en de omgeslagen revers van de jas heel goed doen.

Een ander nieuwtje is de plaquette, koning en koningin aangeboden door eenige vrienden van het sanatorium voor tuberculose-lijders, een liefde-werk waarvoor de koningin zich bijzonder interesseert. Aan de eene zijde het vorstelijk echtpaar, de profiels over elkaar, beiden zeer goed getroffen; op de keerzijde: de goedheid troont in de harten, eene knielende vrouw, die haar kindje in de opgeheven armen aan de koningin aanbiedt, een opgaande zon op den achtergrond. Vooral het loshangende kleed van de koningin maakt met zijn smedige lijnen een mooien indruk.

Verder zag ik een medaille, door bewonderaars aangeboden aan Baron Kervyn de Lettenhove, den organisator der tentoonstellingen van Primitieven, van het Gulden Vlies en der 17de-eeuwsche kunst; met liefde is zijn portret uitgebeeld; trouwens, het fijne diplomategezicht van dezen aristocraat leende zich tot iets heel bijzonders. Ook de karakteristieke kop van Beernaert, eveneens een nieuwe medaille, is uitmuntend weergegeven. Vooral in het treffen der gelijkenis zoekt De Vreese zijn meester. Verscheidene andere werken ga ik voorbij; de werkkracht van De Vreese is werkelijk bewonderenswaardig; twee nog onuitgegeven medailles wil ik even vermelden. Bij het internationale congres van numismatiek, verleden jaar hier gehouden, is op een banket aan De Vreese gevraagd, of hij een medaille wilde maken van den voorzitter E. Babelon, den geleerden Franschen penningmeester; toen hij dit terstond aannam, vroeg een over hem zittende confrère, of hij de keerzijde mocht maken, hetgeen afgesproken werd. Deze medaille, die dezer dagen aan de Vrienden der Medaille zal uitgegeven worden, vertoont nu op den door De Vreese gemaakten

[p. 275]

kant het borstbeeld van den gesoigneerden Franschman met een puntbaardje en zijn vorschende oogen; de andere zijde, van de hand van R. Bosselt te Düsseldorf, een antieken krijger, geïnspireerd naar klassiek model; de helmkam en een stuk van het ronde schild vullen hier het veld op zeer gelukkige wijze.

En wat ik nu voor het laatst bewaarde, is ook het kostelijkste; De Vreese's oogen beginnen te tintelen van plezier als hij u dat vertelt. Op een dag komt er een Amerikaan bij hem, afgevaardigde van de American Numismatic Society, en zegt: wij houden te New-York een tentoonstelling van moderne medailles, daaruit zullen wij kiezen, wien wij het maken van een plaquette voor ons genootschap zullen opdragen; ik neem wat van uw werk mee. De Vreese denkt: die eerste prijs is toch voor de Franschen, en vergeet de zaak verder. Een paar maanden later wordt 's avonds laat aan zijn atelier gebeld, telegram uit Amerika: U hebt eersten prijs, maak dus plaquette; betalen drieduizend dollar. Daar is hij nu bijna mee gereed en 't is weer een trouvaille! Waar haalt hij toch weer voor elk onderwerp de idee vandaan? Aan den voorkant een vrouw op den Amerikaanschen arend, vliegend naar de zon der vrijheid, prachtig van opstijgend elan; op de keerzijde de Amekaansche maagd staande op een wereldbol, die de artiesten, voorgesteld door een jongeling, oproept bij haar den prijs der overwinning te komen behalen. Vooral de voorzijde is prachtig getroffen.

Zoo'n uurtje bij De Vreese is een feest.

N.R.C., 21 Maart 1911.