dans-comedie mochten bewonderen, waarin de danseressen, wars van tutu's en tullen japonnen, gekleed waren als dienstmeisjes, en waar ééne daaronder, vermomd als een huisknecht, schoenen aan 't poetsen ging op maat van eene gevoelige mazurka. En zoo komt het ook, dat zijn stoutinnoveerend genie ons thans meêtroont naar de Zeeuwsche kusten, en wij mogen appreciëeren op welke bevallige wijze onze ballerinnen de tallooze rokken der Zeeuwsche boerinnen dragen.... Gij zult toegeven, dat deze revolutie in de danskunst het wel waard was, hier te worden medegedeeld, en dat het geen overdrijving is, ze even doortastend als stout te noemen.
Het onderwerp van den heer Ambrosiny is al even verrassend-nieuw. Jantje houdt van Mietje, maar daar komt ineens Uncle Sam uit Amerika met zijn dochter Maud, dewelke zich verhaast, op Jantje verliefd te worden, en het bewijst door een voortreffelijken cake-walk te dansen. (Ja, Mevrouw: de cake-walk op de klassieke planken van den Muntschouwburg! Is dit niet verbluffend van nieuwheid?). Jantje wil echter van Miss Maud niets weten, want Jantje, hij, is geen innoveerend genie. Miss Maud is hem niet Zeeuwsch genoeg gekleed. Waarop deze den gelukkigen inval krijgt, zich een inlandsch costuum aan te schaffen. Jantje kan nu natuurlijk niet de minste reden meer hebben, haar te weerstaan. Hij aarzelt dan ook niet langer, met Miss Maud in het huwelijk te treden, terwijl Mietje troost zoekt bij Uncle Sam, die eveneens haar gelukkigen echtgenoot wordt....
De aangename verrassing van dit pikante scenario heeft me belet, de noodige aandacht te wijden aan de muziek, waarop het... afgedanst wordt. Maar, daar ze van Lauwe-