de opbrengst van de Kroonstichting zou België geheel toekomen, op voorwaarde, natuurlijk, dat men er Leopold II heer en meester liet.
Men wachtte dus de maand October af; en, vermits de overname nu eenmaal niet afwendbaar was, vermits we vóór een onontkomelijk ultimatum stonden, gaven zelfs de parlementaire socialisten bij deele toe. Wel ontstond er in de partij geharrewar uit der mate; maar gezel Vandervelde hield voet bij stek: wij kunnen niet anders, natuurlijk mits al de noodige waarborgen, dan Kongo overnemen. En het ging zelfs zóó ver, dat hij dreigde als kamerlid af te treden, zoo de partij hem geen vrije handeling liet in hetgeen hij als onafwendbaar achtte.
Die noodige waarborgen moesten natuurlijk door het Kroondomein geleverd worden. En wat zien we heden?
Het jongste officieel bulletijn van Kongo-Vrijstaat brengt ons een dekreet, geteekend op 20 Juli 1.1., behelzende dat den staatssecretaris toelating wordt verstrekt, eene overeenkomst te sluiten met de Kroonstichting en eenige trouwe trawanten van den Koning-Souverein, aangaande de stichting van eene vennootschap, onder den naam van ‘Société pour le développement des territoires du lac Léopold II’. Kongo-Vrijstaat geeft dezer vennootschap sommige rechten; dit onder anderen: zij mag loterijen inrichten...
Men ziet waarheen het leidt: het Kroondomein, naar ik meen: persoonlijk eigendom, dat niet erfelijk zijn zou voor de familie van den eigenaar, wordt eene vennootschap die niet kan ontbonden worden door den overnemenden staat zoolang zij aan de wetten gehoorzaamt van de juridictie die ze gesticht heeft, en deze wetten stroo-